ค้นเจอ 18 รายการ

ไปรษณียภัณฑ์

หมายถึง[ไปฺรสะนียะพัน, ไปฺรสะนีพัน] น. ข่าวสารหรือสิ่งของที่ส่งทางไปรษณีย์ มีขนาดเล็กและมีนํ้าหนักน้อยกว่าพัสดุไปรษณีย์; (กฎ) จดหมาย ไปรษณียบัตร ไปรษณียบัตรตอบรับหนังสือกิติยคดี ตัวอย่างหรือแบบสินค้า ของตีพิมพ์ทุกชนิด หนังสือพิมพ์ลงทะเบียน ห่อจดหมาย ห่อพัสดุ ธนาณัติ เช็คไปรษณีย์ หรือวัตถุอย่างอื่นที่นำมาใช้ในการสื่อสารไปรษณีย์.

รหัสไปรษณีย์

หมายถึงน. รหัสที่กำหนดประจำท้องที่เพื่อประโยชน์ในการไปรษณีย์.

ไปรษณีย์รับรอง

หมายถึงน. ไปรษณีย์พิเศษอย่างหนึ่งซึ่งรับฝากและนำจ่ายไปรษณียภัณฑ์โดยมีหลักฐานการรับฝากและนำจ่ายใช้เฉพาะกิจการไปรษณีย์ในประเทศเท่านั้น.

ดวงตราไปรษณียากร

หมายถึงน. ดวงตราที่ใช้ปิดเป็นค่าธรรมเนียมที่ต้องเสียสำหรับส่งจดหมายหรือไปรษณียภัณฑ์และพัสดุไปรษณีย์ทางไปรษณีย์.

ทิ้งจดหมาย

หมายถึงก. ส่งจดหมายทางไปรษณีย์.

ไปรษณีย,ไปรษณีย-,ไปรษณีย์

หมายถึง[ไปฺรสะนียะ-, ไปฺรสะนี] น. วิธีการส่งหนังสือและหีบห่อสิ่งของเป็นต้นโดยมีองค์การที่ตั้งขึ้นเป็นเจ้าหน้าที่รับส่ง. (ส. เปฺรษณีย).

ไปรษณียากร

หมายถึง[ไปฺรสะนียากอน] น. ดวงตราไปรษณียากร, แสตมป์ ก็เรียก; (กฎ) ค่าธรรมเนียมที่ต้องเสียสำหรับส่งไปรษณียภัณฑ์ทางไปรษณีย์.

ธนาณัติ

หมายถึงน. การส่งเงินทางไปรษณีย์ โดยวิธีผู้ส่งมอบเงินไว้ยังที่ทำการไปรษณีย์แห่งหนึ่งแล้วเจ้าหน้าที่ไปรษณีย์ออกตราสารสั่งให้ที่ทำการไปรษณีย์อีกแห่งหนึ่งจ่ายเงินให้แก่ผู้รับ; (กฎ) ตราสารซึ่งที่ทำการไปรษณีย์แห่งหนึ่งสั่งให้ที่ทำการไปรษณีย์อีกแห่งหนึ่งจ่ายเงิน. (ป. ธน + อาณตฺติ).

เมล์

หมายถึงน. ของที่ส่งทางไปรษณีย์; เรียกถุงที่ใส่หนังสือส่งทางไปรษณีย์ว่า ถุงเมล์. (อ. mail).

ไปรษณียบรรณ

หมายถึง[ไปฺรสะนียะบัน, ไปฺรสะนีบัน] (เลิก) น. แผ่นกระดาษที่ผนึกสำหรับใช้เขียนจดหมายส่งทางไปรษณีย์, ปัจจุบันใช้ ไปรษณีย์อากาศ.

เช็คไปรษณีย์

หมายถึง(กฎ) น. ตราสารสำหรับขายแก่ประชาชนเพื่อประโยชน์ในการส่งเงิน โดยเจ้าพนักงาน ณ ที่ทำการไปรษณีย์แห่งหนึ่ง ให้เจ้าพนักงาน ณ ที่ทำการไปรษณีย์แห่งใดแห่งหนึ่งจ่ายเงินให้แก่บุคคลใดบุคคลหนึ่งซึ่งระบุนามไว้หรือผู้ถือตราสารนั้น.

ไปรษณียนิเทศ

หมายถึง[ไปฺรสะนียะนิเทด, ไปฺรสะนีนิเทด] (กฎ) น. สมุดกฎข้อบังคับ คำสั่ง หรือประกาศว่าด้วยการไปรษณีย์ทั่วไป.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ