ค้นเจอ 19 รายการ

โจน

หมายถึงก. กระโดดพุ่งไปโดยเร็ว เช่น โจนนํ้า, เผ่นข้ามไป เช่น โจนท้องร่อง, กระโจน ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นํ้าโจน.

โจล

หมายถึง[โจน, โจละ] (แบบ) น. ผ้า, ท่อนผ้า, เช่น บริขารโจล. (ป.).

โจร,โจร,โจร-

หมายถึง[โจน, โจระ-, โจนระ-] น. ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น. (ป., ส.).

บริขารโจล

หมายถึง[-โจน] (แบบ) น. ท่อนผ้าสำหรับใช้สอยเล็กน้อย, ใช้ว่า บริขารโจฬ ก็มี. (ป.).

กระโจน

หมายถึงก. กระโดดพุ่งไปโดยเร็ว, เผ่นข้ามไป, โจน ก็ว่า.

โตน

หมายถึง(ถิ่น) ก. โจน, กระโดด.

ตกกระไดพลอยโจน

หมายถึง(สำ) จำเป็นที่จะต้องยอมเข้าไปเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อไม่มีทางเลี่ยง.

เผ่น

หมายถึงก. อาการที่กระโดดโจนไปโดยไม่รั้งรอ.

จำทับ

หมายถึง(โบ) ก. โผลง, โจนลง, ทุ่มลง, ตกลง.

โจรสลัด

หมายถึง[โจนสะหฺลัด] น. โจรที่ปล้นเรือในทะเล.

โลดโผน

หมายถึงว. แปลกผิดธรรมดา เช่น สำนวนโลดโผน, ผาดโผนน่าหวาดเสียวต่ออันตราย เช่น ขับรถโลดโผน, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ โจนทะยาน เป็น โลดโผนโจนทะยาน หมายความว่า ผาดแผลงอย่างน่าหวาดเสียวต่ออันตราย เช่น เด็กซน ๆ ชอบเล่นโลดโผนโจนทะยาน.

จำบัง

หมายถึงก. กำบังกาย, หายตัวไป, เช่น โจนจำบับจำบัง. (ม. คำหลวง มหาราช).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ