ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา รูปเหลี่ยม, กระมัง, แง่, ลบเหลี่ยม, ยกเหลี่ยม, วง, อัฐทิศ, ขี้กาแดง, เฟือง, โกณก,โกณะ, เหลี่ยม
แปเหลี่ยม
หมายถึงน. แปซึ่งอยู่ระหว่างอกไก่กับแปงวง หรือระหว่างแปงวงกับแปหัวเสา มีหน้าตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส.
แป
หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของโครงสร้างหลังคา วางอยู่บนโครงสร้างอื่น ๆ ได้แก่ จันทัน ปลายเต้า เสาตุ๊กตา ปลายขื่อ และปลายขื่อประธาน ทำหน้าที่รับกลอนหรือรับเครื่องมุงโดยตรง. ว. เรียกด้านเรือนตามยาวว่า ด้านแป; เรียกมือที่พิการ นิ้วกำเข้าไม่ได้ ว่า มือแป, เรียกตีนที่พิการ นิ้วงอเข้าไม่ได้ ต้องเดินตะแคง ๆ ว่า ตีนแป; ย่อย, แบน, ในคำว่า เงินแป คือ เงินเหรียญที่เป็นเงินย่อย. (แป ไทยขาวว่า ย่อย, แตกออก). (ดู เงินแป).
เหลี่ยมจัด
หมายถึงว. มีชั้นเชิงมาก.
เหลี่ยม
หมายถึง[เหฺลี่ยม] น. ด้านที่เป็นสัน; เส้นประกอบมุมของรูปที่มีด้านตั้งแต่ ๓ ด้านขึ้นไป; ส่วนสัดของขาที่ใช้ในการรำ, คู่กับ วง คือ ส่วนสัดของมือที่ใช้ในการรำ. ว. เป็นสัน เช่น บวบเหลี่ยม เหลี่ยมเพชร เหลี่ยมเขา.
หมายถึง[เหฺลี่ยม] น. ชั้นเชิง.
หมายถึง[เหฺลี่ยม] ดู กระมัง ๒.
แปวง
หมายถึงน. แปที่วางอยู่บนจันทันกันสาดหรือจันทันระเบียงของเรือนไทย โบสถ์ วิหาร หรือวางอยู่บนจันทันสำหรับอาคารที่มีหลังคาทรงปั้นหยา.
แปหาญ
หมายถึงน. แปที่รับนาคสะดุ้งที่โบสถ์ วิหาร หรือปราสาท.
เชิงแป
หมายถึงน. แผ่นไม้ที่อยู่ใต้แปหัวเสาตกแต่งให้มีบ่าเพื่อใช้รองรับกลอน.
แปงวง
หมายถึง[แป-งวง] น. แปซึ่งยื่นออกมารับงวงไอยราของลำยอง.
แปลาน
หมายถึงน. แปซึ่งอยู่เหนือแปงวงขึ้นไปหรืออยู่ระหว่างแปหัวเสาจนถึงอกไก่ มีหน้าตัดเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าหรือสี่เหลี่ยมจัตุรัสขึ้นอยู่กับระบบของโครงสร้างหลังคา.
รูปเหลี่ยม
หมายถึงน. รูปที่มีด้านโดยรอบเป็นเส้นตรงอย่างน้อย ๓ เส้น ปลายเส้นจดกัน.