ผลการค้นหา

แคลงคลาง* *แคลงคลาง *แคลงคลาง*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 275 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา คลางแคลง

แคลงคลาง

หมายถึง[แคฺลงคฺลาง] ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, คลางแคลง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.

แคลง

หมายถึง[แคฺลง] ก. อาการที่เรือเอียงหรือตะแคง เรียกว่า เรือแคลง; กินแหนง, สงสัย.

คลางแคลง

หมายถึง[คฺลางแคฺลง] ก. แคลงใจ, ไม่แน่ใจหรือวางใจลงไปได้เพราะออกจะสงสัย, แคลงคลาง ก็ว่า, บางทีก็พูดสั้น ๆ ว่า แคลง.

คลา

หมายถึง[คฺลา] (กลอน) ก. เดิน, เคลื่อน, เช่น พาชีขี่คล่องคล้อย ควรคลา. (โลกนิติ); คลาด เช่น อายแก่ราชาคลา ยศแท้. (โลกนิติ).

ไคลคลา

หมายถึง[-คฺลา] ก. เดินไป, เคลื่อนไป, คลาไคล ก็ว่า.

ง

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.

คระแลง

หมายถึง[คฺระ-] ก. เอียง, ลอยไป. (แผลงมาจาก แคลง).

กระแซง

หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ปลายสายทั้ง ๒ ข้างผูกกับสายสำอางคร่อมอยู่ทางท้ายสันหลังช้าง สำหรับควาญช้างจับเมื่อเวลาคับขัน, กระแอก หรือ ประแอก ก็เรียก.

จะแคง

หมายถึง(ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).

คลาไคล

หมายถึงก. เดินไป, เคลื่อนไป, ไคลคลา ก็ว่า.

กริ่ง

หมายถึง[กฺริ่ง] ก. นึกแคลง, นึกระแวง, นึกสงสัย.

นั่นซี,นั่นนะซี

หมายถึงคำแสดงการเห็นพ้องด้วย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด