ค้นเจอ 337 รายการ

เฟือง

หมายถึงน. มะเฟือง; พู, เหลี่ยม, เช่น เฟืองมะยม; ล้อที่มีฟันเพื่อให้ประสานกับฟันของล้อตัวอื่นเป็นต้น.

ท้าย

หมายถึงน. ส่วนที่อยู่สุดด้านหนึ่ง, ตรงข้ามกับ ด้านหัว เช่น ท้ายเรือ, ตรงข้ามกับ ด้านหน้า เช่น ท้ายวัง, ตรงข้ามกับ ต้น เช่น ท้ายฤดู.

ห้อยท้าย

หมายถึงก. ต่อท้าย.

ท้ายสังข์

หมายถึงน. ท้ายสุดของปืนใหญ่แบบไทย มีลักษณะงอนคล้ายก้นของหอยสังข์.

ท้ายเขื่อน

หมายถึงน. ท้ายนํ้า.

ด้าว

หมายถึงน. แดน, ประเทศ, เช่น คนต่างด้าว; ด้าน เช่น ด้าวท้าย ว่า ด้านท้าย.

หัวปีท้ายปี

หมายถึงน. ต้นปีและท้ายปี เช่น เธอคลอดลูกหัวปีท้ายปี.

เรือติดท้าย

หมายถึงน. เรือต่อชนิดหนึ่ง หัวแหลมท้ายตัด ติดตั้งเครื่องยนต์ที่ท้ายเรือ แล่นเร็วมาก, เรือบื๋อ ก็เรียก.

ซ่น

หมายถึง(โบ) น. ส้น, ส่วนท้ายของเท้า, ส่วนท้ายของบางสิ่งบางอย่าง เช่น ซ่นปืน.

ส้นมือ

หมายถึงน. ส่วนท้ายของฝ่ามือ.

บั้นท้าย

หมายถึงน. ตอนท้าย, ส่วนท้าย; (ปาก) ตะโพก, ก้น, (ใช้แก่หญิง).

ด้อย

หมายถึงก. ตํ่ากว่าโดยคุณสมบัติ รูปสมบัติ หรือตำแหน่งหน้าที่ เป็นต้น, อาการที่ท้ายเรือหรือท้ายรถตํ่าลง เรียกว่า ท้ายด้อย, ลักษณะที่ส่วนท้ายของสัตว์มีช้างเป็นต้นลาดตํ่าลง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ