ค้นเจอ 174 รายการ

เพ

หมายถึงก. พังทลาย.

เพ็ก

หมายถึงน. ชื่อไผ่ ๒ ชนิดในวงศ์ Gramineae คือ ชนิด Arundinaria pusilla A. Cheval. et A. Camus ต้นเล็ก ขึ้นเป็นกอเดี่ยวหนาแน่นในป่าเบญจพรรณ, ไผ่เผ็ด หรือ หญ้าเพ็ก ก็เรียก, และชนิด Bambusa multiplex (Lour). Räusch. ต้นเล็ก เนื้อปล้องเกือบตัน ขึ้นเป็นกอ ใช้ปลูกประดับได้.

เพกา

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Oroxylum indicum (L.) Kurz ในวงศ์ Bignoniaceae ฝักแบนยาวใหญ่มาก ฝักอ่อนทำให้สุกแล้วกินได้ เมล็ดใช้ทำยาได้.

เพ็ง

หมายถึงว. เต็ม เช่น วันเพ็ง. (เลือนมาจาก เพ็ญ).

เพชรน้ำค้าง

หมายถึงน. แก้วสีขาว.

เพชรน้ำหนึ่ง

หมายถึง(สำ) ว. ดีเป็นพิเศษยอดเยี่ยม.

เพชรร่วง

หมายถึงน. เพชรเม็ดเล็ก ๆ ที่เจียระไนแล้ว แต่ยังไม่ได้ทำเป็นเครื่องประดับหรือเครื่องใช้.

เพฑูริย์

หมายถึง[เพทูน] น. ไพฑูรย์, ชื่อพลอยชนิดหนึ่งสีเหลืองแกมเขียวหรือนํ้าตาลเทา มีนํ้าเป็นสายรุ้งกลอกไปมา, เพชรตาแมว หรือ แก้วสีไม้ไผ่ ก็ว่า. (ส. ไวฑูรฺย; ป. เวฬุริย).

เพ็ดทูล

หมายถึงก. พูดกับเจ้านาย, พิดทูล ก็ว่า.

เพโท

หมายถึงก. นั่งอย่างภาคภูมิ. (ขุนช้างขุนแผน).

เพราะว่า

หมายถึงสัน. คำสำหรับนำหน้าความที่อธิบายเหตุหรือสาเหตุ.

เพริด

หมายถึง[เพฺริด] ก. กระเจิดกระเจิง, เตลิดไป, เช่น วัวเพริด ใจเพริด.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ