ค้นเจอ 53 รายการ

ชิน,ชิน-,ชิน-

หมายถึง[ชินะ-, ชินนะ-] น. ผู้ชนะ, พระพุทธเจ้า, ใช้ประกอบกับคำอื่นเป็น ชินวร ชิเนนทร์ หมายความว่า พระพุทธเจ้า. (ป., ส.).

ชิน

หมายถึงก. เคยมาแล้วบ่อย ๆ, คุ้นหรือเจน.

เต

หมายถึง(แบบ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ คํ่า, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓, เตติงสติมสังวัจฉระ = ปี (แห่งรัชกาล) ที่ ๓๓. (ป.).

ชิน

หมายถึงน. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยตะกั่วและดีบุก นิยมใช้ทำพระเครื่อง; (โบ) ชิน หรือ ชินธาตุ หมายถึง ดีบุก. (ปรัดเล).

ชิน

หมายถึงก. บุอย่างบุทองแดง.

ชิน

หมายถึงน. ชื่อศาสนาหนึ่งในอินเดีย มีศาสดาชื่อมหาวีระ, เชน หรือ ไชนะ ก็ว่า. (ส.).

ชินชา

หมายถึงว. เคยบ่อย ๆ จนเลิกเอาใจใส่.

กะเตง

หมายถึงก. พาหรือเอาไปด้วย เช่น จะกะเตงกระเป๋าไปให้เกะกะทำไม กะเตงลูกไปตามหาพ่อ.

เตรตา

หมายถึง[เตฺร-] น. ด้านของลูกสกาที่มี ๓ แต้ม. (ส.).

ชินบุตร

หมายถึง[ชินนะบุด] น. พระสงฆ์. (ส. ชินปุตะ; ป. ชินปุตฺต).

ดื้อด้าน

หมายถึงว. ดื้อเสียจนเคยชิน.

กะเตงเรง

หมายถึงว. กะเตง ๆ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ