บ่าย
หมายถึงน. เวลาในระหว่างเที่ยงกับเย็น. ก. คล้อย เช่น ตะวันบ่าย; หัน, ก้าว; เลี่ยงไป เช่น เฒ่าก็ประดิษฐ์ประดับกายเป็นปะขาวดาบสเบือนบ่ายจำแลงเพศ. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
หรือคุณกำลังค้นหา บ่าว, เจ้าบ่าว, บ้าน, เจ้าบ้าน, ยามตูดชาย, พนัสบดี, ข้าวเจ้า, เจ้านาย, กษัตร, เจ้าท่า