ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา วิบัติ, อุปบัติ, อาบัติ, วสุ, สุรัติ, อนุมัติ, อนุวัต, วิภว,วิภว-, สวรรยา, สาปไตย
อุบัติ,อุบัติ-
หมายถึง[อุบัด, อุบัดติ-] น. การเกิดขึ้น, กำเนิด, การบังเกิด; รากเหง้า, เหตุ. ก. เกิด, เกิดขึ้น. (ป. อุปฺปตฺติ; ส. อุตฺปตฺติ).
พุทธันดร
หมายถึงน. ช่วงเวลาที่โลกว่างพระพุทธศาสนา คือ ช่วงเวลาที่ศาสนาของพระพุทธเจ้าพระองค์หนึ่งสูญสิ้นแล้ว และพระพุทธเจ้าพระองค์ใหม่ยังไม่อุบัติ. (ป. พุทฺธนฺตร).