ค้นเจอ 5,468 รายการ

อริ

หมายถึง[อะริ, อะหฺริ] น. ข้าศึก, ผู้ที่ไม่ถูกกัน. (ป., ส.).

รา

หมายถึง(กลอน) ส. เราทั้งคู่, เขาทั้งคู่, ในคำว่า สองรา, ต่อมาใช้หมายถึงเกิน ๒ ก็ได้ เช่น เร่งหาประกันมาทันใด ผู้คุมเหวยรับไว้ทั้งสามรา. (ขุนช้างขุนแผน).

ราค,ราค-,ราคะ

หมายถึงน. ความกำหนัดยินดีในกามารมณ์, ความใคร่ในกามคุณ. (ป., ส.).

รา

หมายถึงน. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน เรียกว่า ราคอเสา.

รา

หมายถึงก. ค่อย ๆ เลิกไป เช่น รากันไป; น้อยลง, อ่อนลง, เช่น ไฟราดับไปเอง. (กลอน) ว. คำชวนอีกฝ่ายหนึ่งให้กระทำตาม เช่น ไปเถิดรา.

รา

หมายถึงน. ชื่อเรียกพืชชั้นตํ่าที่ไม่มีคลอโรฟิลล์ และลำต้น ใบ ราก ที่แท้จริง ส่วนมากเจริญเป็นเส้นใย แบ่งเป็น ๒ พวก คือ ราเมือก และ ราแท้ สืบพันธุ์โดยสปอร์ อาศัยอยู่บนซากของพืชหรือสัตว์ ขึ้นเบียนหรืออยู่ร่วมกับพืชอื่นก็มี.

ธรา

หมายถึง[ทะรา] (แบบ) น. แผ่นดิน. (ป., ส.).

ไอราวัต

หมายถึงน. ช้าง ๓๓ เศียรเป็นพาหนะของพระอินทร์. (ส. ไอราวต; ป. เอราวณ).

ราแจว,ราพาย

หมายถึงก. เอาแจวหรือพายแตะน้ำเรียด ๆ เพื่อชะลอเรือไว้.

เบาราณ

หมายถึง(แบบ) ว. โบราณ. (ส. เปาราณ; ป. ปุราณ, โปราณ).

ศรรกรา

หมายถึง[สักกะรา] น. ก้อนกรวด; นํ้าตาลกรวด. (ส. ศรฺกรา; ป. สกฺกร).

ร้างรา

หมายถึงก. ค่อย ๆ เลิกร้างกันไปเอง เช่น ผัวเมียร้างรากัน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ