ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา มล้า, น้ำเต้า, น้ำหน้า, หว้า, หญ้า, ก้าน, เกลียง, ไกร, จอก, ฉุน, ตรลา
หล้า
หมายถึงน. โลก, แผ่นดิน.
คำไวพจน์ พระเจ้าแผ่นดิน - คำคล้าย พระเจ้าแผ่นดิน
ไสว่าสิบ่ถิ่มกัน - แปลเพลง
ว่ายหล้า
หมายถึง(วรรณ) ก. ท่องเที่ยวไปในแผ่นดิน, เขียนเป็น หว้ายหล้า ก็มี เช่น เปนขุนยศยิ่งฟ้า ฤๅบาปจำหว้ายหล้า หล่มล้มตนเดียวฯ. (ลอ).
เลอหล้า
หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองโลก.
ไผทโกรม
หมายถึง[-โกฺรม] น. แผ่นดินตํ่า หมายความว่า ใต้หล้า คือ พื้นโลกเรานี้.
โสม
หมายถึงน. พระจันทร์ เช่น เห็นนางนวลศรีมีโฉม ดังโสมส่องหล้าราศี. (กนกนคร). (ป., ส.).
โกสีย์
หมายถึงน. พระอินทร์ เช่น ลํ้าเลอศกรุงโกสีย์ หยาดหล้า. (ทวาทศมาส). (ป. โกสิย).
กึก
หมายถึงว. เสียงของแข็ง ๆ กระทบกัน; ทันที เช่น หยุดกึก; (กลอน) ดังก้อง เช่น กึกฟ้าหล้าหล่มธรณี. (สมุทรโฆษ).
กลวม
หมายถึง[กฺลวม] (โบ) ก. กรวม, สวม; ทับ เช่น บงงเมฆกลวมกลุ้มหล้าหล่อแสง. (ยวนพ่าย).
ส่ายศึก,ส่ายเศิก
หมายถึงก. กวาดล้างให้หมดสิ้นข้าศึกศัตรู เช่น ส่ายเศิกเหลี้ยนล่งหล้า ราญราบหน้าเภริน. (นิ. นรินทร์).
สู่สม
หมายถึง(วรรณ) ก. อยู่ร่วมกันเสมือนผัวเมีย, อยู่ร่วมกันอย่างผัวเมีย, เขียนเป็น สู่สํ ก็มี เช่น ดินฤขัดเจ้าหล้า สู่สํสองสํฯ. (กำสรวล).
กษมา
หมายถึง[กะสะ-] (แบบ) น. ความอดกลั้น, ความอดโทษ, เช่น พระกษมาเสมอหล้า สี่แดน. (ยวนพ่าย). ก. กล่าวคำขอโทษ, โดยมากใช้ว่า ษมา. (ส. กฺษมา; ป. ขมา).
ชรอ่ำ
หมายถึง[ชฺระ-] (กลอน) ว. ชอํ่า, มืดมัว, มืดครึ้ม, เช่น ชรอ่ำฟ้าใต้แผ่นหงาย. (แช่งน้ำ), ฟ้าหล้าเข็ดขาม ชรอื้อชรอ่ำอับทิศ. (สมุทรโฆษ).
