ค้นเจอ 254 รายการ

สังขาร,สังขาร-

หมายถึง[-ขาน, -ขาระ-, -ขานระ-] น. ร่างกาย, ตัวตน, สิ่งที่ประกอบและปรุงแต่งขึ้นเป็นร่างกายและจิตใจรวมกัน, เช่น สังขารร่วงโรย สังขารไม่เที่ยง; ความคิด เป็นขันธ์ ๑ ในขันธ์ ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ. (ป.; ส. สํสฺการ). ก. ตาย เช่น ถึงซึ่งสังขาร, ในบทกลอนใช้ว่า สังขาร์ ก็มี.

สิ้นสังขาร

หมายถึง(วรรณ) ก. ตาย เช่น ร้องประกาศแก่พหลพลยักษ์ อันรามลักษมณ์สุดสิ้นสังขาร. (รามเกียรติ์).

ร่างกาย

หมายถึงน. ตัวตน.

ทำร้ายร่างกาย

หมายถึง(กฎ) น. ชื่อความผิดอาญาฐานทำร้ายผู้อื่นจนเป็นเหตุให้เกิดอันตรายแก่กายหรือจิตใจของผู้อื่นนั้น เรียกว่า ความผิดฐานทำร้ายร่างกาย.

ดัดตน

หมายถึงก. บริหารร่างกาย.

สังขารโลก

หมายถึง[สังขานระ-] น. ชุมนุมแห่งสังขารทั้งปวง. (ป.).

ถนิมพิมพาภรณ์

หมายถึงน. เครื่องประดับร่างกาย.

ไอตัว

หมายถึงน. ความร้อนที่ระเหยจากร่างกาย.

เบญจขันธ์

หมายถึงน. กอง ๕ คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ.

เนื้อตัว

หมายถึงน. ร่างกาย เช่น เนื้อตัวเหนอะหนะ.

ง่วง

หมายถึงก. อาการที่ร่างกายอยากนอน.

พลานามัย

หมายถึงน. ภาวะของร่างกายที่แข็งแรง และไม่เป็นโรค; วิชาว่าด้วยการรักษาสุขภาพของร่างกายและจิตใจ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ