ตัวกรองผลการค้นหา
สมเพช
หมายถึง[-เพด] ก. สงสารสลดใจ, ควรได้รับความกรุณา, เช่น เห็นคนอนาถาแล้วอดสมเพชไม่ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ เวทนา เป็น สมเพชเวทนา. (ป., ส. สํเวชน ว่า สยดสยอง, สังเวช).
ปลงสังเวช
หมายถึงก. พิจารณาเห็นเป็นเรื่องน่าสลดใจหรือน่าสมเพช.
ทุเรศ
หมายถึง(ปาก) คำพูดแสดงความรู้สึกเมื่อประสบสิ่งที่ขัดหูขัดตาหรือเป็นที่น่าสมเพชเป็นต้น.