ค้นเจอ 193 รายการ

สมถ,สมถ-,สมถะ

หมายถึง[สะมะถะ-] น. การทำใจให้สงบโดยเพ่งสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอารมณ์. ว. มักน้อย เช่น คนสมถะมีความเป็นอยู่เรียบง่าย. (ป.; ส. ศมถ).

สม,สม-.สม-

หมายถึง[สะมะ-, สมมะ-, สม-] ว. เท่ากัน, เสมอกัน.

หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.

สัตถ,สัตถ-,สัตถ-

หมายถึง[สัดถะ-] (แบบ) น. คัมภีร์, ตำรา. (ป.; ส. ศาสฺตฺร).

สัตถ,สัตถ-,สัตถ-

หมายถึง(แบบ) น. อาวุธ, มีด, หอก. (ป.; ส. ศสฺตฺร).

สมส่วน

หมายถึงว. มีส่วนสัดเหมาะเจาะ เช่น การออกกำลังกายทำให้ร่างกายสมส่วน, รับกันพอเหมาะพอดี เช่น หลังคากับตัวเรือนสมส่วนกันดี.

สม

หมายถึงว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย, รับกัน เช่น หัวแหวนสมกับเรือนแหวน; ตรงกับ เช่น สมคะเน สมปรารถนา สมความตั้งใจ. (ปาก) สมน้ำหน้า เช่น สมแล้วที่สอบตก เพราะขี้เกียจนัก.

สัตถ,สัตถ-,สัตถ-

หมายถึง(แบบ) น. เกวียน. (ป.; ส. สารฺถ).

สม

หมายถึงใช้ประกอบกับคำกริยาบางคำมีความหมายว่า ร่วมด้วยกัน รวมกัน เช่น สมคิด สมรู้.

คันถ,คันถ-

หมายถึง[คันถะ-] น. คัมภีร์. (ป.; ส. คฺรนฺถ).

ถนะ

หมายถึง(แบบ; กลอน) น. ถัน, เต้านม. (ป.).

ถเมิน

หมายถึง[ถะเมิน] น. พวก, ทหาร, เหล่า, พรานป่า. (เทียบ ข. เถมิร ว่า ผู้เดิน).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ