ค้นเจอ 262 รายการ

ลูกกรอก

หมายถึงน. ลูกคนหรือลูกสัตว์มีแมวเป็นต้นที่ตายตั้งแต่อยู่ในครรภ์หรือในท้อง มีร่างกายครบบริบูรณ์ แต่ขนาดเล็ก เชื่อกันว่าจะให้คุณแก่เจ้าของหรือบางทีก็ใช้เป็นเครื่องรางของขลัง.

ลูกกระได

หมายถึงน. ลูกบันได.

ลูกเกด

หมายถึงน. ลูกองุ่นแห้งชนิดหนึ่ง.

ลูกแก้ว

หมายถึงน.เรียกสิ่งที่กลึงเป็นรูปกลม ๆ ตามหัวเม็ดและขาโต๊ะเป็นต้น, ลูกกลม ๆ ทำด้วยแก้ว คล้ายลูกหิน แต่เล็กกว่า, ลูกกลมทำด้วยแก้ว มีขนาดต่าง ๆ กัน หมอดูใช้ในการทำนายโชคชะตา; ลูกที่พ่อแม่รักมากที่สุด, ลูกแก้วลูกขวัญ หรือ ลูกขวัญ ก็เรียก.

ลูกแก้ว

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. เด็กที่โกนหัวเตรียมบวชเป็นสามเณร.

ลูกไก่อยู่ในกำมือ

หมายถึง(สำ) น. ผู้ที่ตกอยู่ภายใต้อำนาจ ไม่มีทางหนีหรือทางต่อสู้.

ลูกขวาน

หมายถึงน. ขวานขนาดเล็ก หน้าประมาณนิ้วครึ่ง ใช้เหน็บหลังเป็นอาวุธ.

ลูกเขย

หมายถึงน. ชายซึ่งเป็นผัวของลูกสาว.

ลูกครึ่ง

หมายถึงน. ลูกที่เกิดจากพ่อแม่ที่เป็นคนต่างชาติกัน, ครึ่งชาติ ก็ว่า.

ลูกคู่

หมายถึงน. คนร้องรับต้นเสียง เช่น ลูกคู่ละครร้อง ลูกคู่ละครรำ, คนร้องรับพ่อเพลงแม่เพลง เช่น ลูกคู่เพลงฉ่อย ลูกคู่ระบำชาวไร่, โดยปริยายหมายถึงผู้สนับสนุน เช่น พอนายพูด ลูกน้องก็รับเป็นลูกคู่.

ลูกฆ้อง

หมายถึงน. ทำนองหลักของเพลงไทยที่โดยปรกติจะบรรเลงด้วยฆ้องวงใหญ่.

ลูกชะเนาะ

หมายถึงน. ไม้สั้น ๆ สำหรับขัดบิดเชือกที่ผูกให้แน่นเช่นในการทำนั่งร้าน, ชะเนาะ ก็เรียก.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ