ผลการค้นหา

ค้นเจอ 36 รายการ

ฤทธิ์

หมายถึง[ริด] น. อำนาจศักดิ์สิทธิ์, แรงอำนาจ, เช่น เทวดามีฤทธิ์. (ส.; ป. อิทฺธิ).

ประภาพ

หมายถึง[ปฺระพาบ] น. อำนาจ, ฤทธิ์. (ส.).

เนรมิต

หมายถึง[-ระมิด] ก. นิรมิต, สร้างหรือบันดาลด้วยอำนาจ ฤทธิ์ หรืออภินิหารให้บังเกิดเป็นขึ้นมีขึ้นโดยฉับพลัน. (ส. นิรฺมิต; ป. นิมฺมิต).

อิทธิ,อิทธิ-

หมายถึง[อิดทิ] น. ฤทธิ์, อำนาจศักดิ์สิทธิ์; ความเจริญ, ความสำเร็จ, ความงอกงาม. (ป.; ส. ฤทฺธิ).

ฤ

หมายถึง[รึ] เป็นรูปสระในภาษาสันสกฤต เมื่อไทยนำมาใช้ออกเสียงเป็น ริ รึ หรือ เรอ เช่น ฤทธิ์ ฤดู ฤกษ์.

เหาะ

หมายถึงก. เคลื่อนที่ไปในอากาศด้วยฤทธิ์.

ล้างยา

หมายถึงก. ทำลายฤทธิ์ยา, ทำให้ฤทธิ์ยาเสื่อม, โดยเชื่อกันว่าอาหารหรือผลไม้บางอย่างเมื่อกินเข้าไปแล้วจะทำให้ฤทธิ์ยาเสื่อมได้.

กายสิทธิ์

หมายถึงว. มีฤทธิ์เดชต่าง ๆ อยู่ในตัว.

แผลงศร

หมายถึงก. ยิงลูกธนูออกไปด้วยแรงแห่งฤทธิ์.

มหิทธิ

หมายถึง[มะหิดทิ] ว. มีฤทธิ์มาก. (ป. มหา + อิทฺธิ).

อานุภาพ,อานุภาวะ

หมายถึงน. อำนาจ, ฤทธิ์เดช, ความยิ่งใหญ่. (ป., ส.).

ขยาด

หมายถึง[ขะหฺยาด] ก. ครั่นคร้าม, กลัวเพราะเคยรู้ฤทธิ์มาแล้ว, เข็ดเพราะเคยได้รับผลร้ายมาแล้ว.

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ