ตัวกรองผลการค้นหา
ฤกษ์
หมายถึง[เริก] น. หมี; ดาวจระเข้, ดาวนพเคราะห์. (ส.).
หมายถึง[เริก] น. เรียกดาวที่มีลักษณะเป็นกลุ่มแก๊สทรงกลมที่สามารถแผ่รังสีออกได้รอบตัวว่า ดาวฤกษ์.
หมายถึง[เริก] น. คราวหรือเวลาที่กำหนดหรือคาดว่าจะให้ผล เช่น ฤกษ์ดี ฤกษ์ร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่นหาฤกษ์แต่งงาน หาฤกษ์ยกเสาเอก. (ส.).
เสียฤกษ์
หมายถึงก. ทำไม่ได้ในระหว่างเวลามงคลที่กำหนดไว้ (ใช้ในทางโหราศาสตร์) เช่น เจ้าสาวเป็นลมหมดสติในระหว่างพิธีรดน้ำสังข์ เลยทำให้เสียฤกษ์; ไม่ทันเวลาที่นัดหมาย เช่น นัดกันจะไปธุระแต่เขามาไม่ทัน เสียฤกษ์หมด.
ฤกษ์ล่าง
หมายถึงน. ฤกษ์ที่ประกอบฤกษ์บน มี ๙ ฤกษ์.
ฤกษ์บน
หมายถึงน. ฤกษ์ที่ดาวนพเคราะห์เสวยประจำวัน มี ๒๗ ฤกษ์.
ฤกษ์พานาที
หมายถึงน. ระยะเวลาที่เป็นฤกษ์.
ยามโยค
หมายถึงน. เวลาที่ประกอบด้วยฤกษ์.
จับลมปราณ
หมายถึงน. วิธีกำหนดดูความคล่องของลมหายใจเข้าออกว่าฤกษ์ดีหรือฤกษ์ร้าย.
สิทธิโชค
หมายถึงน. ฤกษ์ยามที่จะนำความสำเร็จมาให้.
มหุดิฤกษ์
หมายถึงน. ฤกษ์ดี, ยามดี.
ฉินทฤกษ์
หมายถึง[ฉินทะเริก] น. ฤกษ์ตัดจุก.