ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ยับ,ยับ,ยับ ๆ, หญิบ, ยะยับ, สดคาว, สวนิต, สิบ, สุก ๆ ดิบ ๆ, อุบ
ยิบ
หมายถึง(ปาก) ก. ยักเอาไว้, ริบไว้, เช่น ไม่รู้ว่าใครเอาของมาลืมทิ้งไว้ เลยยิบเอาไปเสียเลย.
หมายถึงว. ยิ่ง, มักใช้ประกอบคำ ถี่ หรือ ละเอียด เป็น ถี่ยิบ ละเอียดยิบ.
ระยิบระยับ
หมายถึงว. ยิบ ๆ ยับ ๆ เช่น แสงดาวระยิบระยับ.
ยะยับ
หมายถึง(กลอน) ว. ระยับ, ยิบ ๆ, วาบวับ.
ยิบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่รู้สึกคันทั่วไปตามผิวหนังเพราะเป็นผดหรือถูกละอองเป็นต้น เช่น คันผดยิบ ๆ; อาการกะพริบตาถี่ ๆ เช่น ทำตายิบ ๆ; เป็นประกายอย่างเปลวแดด เช่น เห็นแดดยิบ ๆ.
ยับ,ยับ,ยับ ๆ
หมายถึงว. มีแสงแวบ ๆ, ยิบ ๆ.
ยิบหยี
หมายถึงว. ทำตาหยีพร้อมกับทำตายิบ ๆ ด้วย เช่น ทำตายิบหยี.
เหยิบ ๆ
หมายถึง[เหฺยิบ] ว. เยิบ ๆ.
สู้ยิบตา
หมายถึง(สำ) ก. สู้จนถึงที่สุด, สู้ไม่ถอย, เช่น เขาสู้ยิบตาแม้ว่าจะสะบักสะบอมเพียงใดก็ไม่ยอมแพ้. (กร่อนมาจากสำนวนเกี่ยวกับการตีไก่ซึ่งถูกตีจนต้องเย็บตาว่า สู้จนเย็บตา).
ทรายแป้ง
หมายถึงน. ทรายที่มีขนาดละเอียดยิบ. (อ. silt).
ระยับ
หมายถึงว. พราวแพรว, วับวาบ, (ใช้แก่แสงหรือรัศมี) เช่น ผ้ามันระยับ, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ ระยิบ เป็น ระยิบระยับ เช่น ดาวส่องแสงระยิบระยับ.
ละออง
หมายถึงน. สิ่งซึ่งมีลักษณะเป็นผงเป็นฝอยละเอียดยิบ เช่น ละอองฝน ละอองน้ำ ละอองฟาง ละอองข้าว; ฝ้าขาวที่ขึ้นในปากเด็กเล็ก ๆ เมื่อไม่สบาย เช่น เด็กท้องเสียลิ้นเป็นละออง.