ตัวกรองผลการค้นหา
มธุ
หมายถึง[มะ-] น. นํ้าหวาน, นํ้าผึ้ง. (ป., ส.).
มธุปะ
หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).
มธุร,มธุร-,มธุระ
หมายถึง[มะทุระ-] น. อ้อยแดง; ความหวาน, ความไพเราะ. ว. หวาน, ไพเราะ. (ป., ส.).
มฤธุ
หมายถึง[มะรึทุ] น. มธุ, นํ้าผึ้ง, นํ้าหวาน. (ส. มฺฤธุ; ป. มธุ).
มธุการี
หมายถึงน. แมลงผึ้ง. (ป.; ส. มธุการินฺ).
มธุมักขิกา
หมายถึงน. แมลงผึ้ง. (ป.; ส. มธุมกฺษิกา).
มธุลีห์
หมายถึงน. แมลงผึ้ง. (ป.; ส. มธุลิห).
มธุพรต
หมายถึง[-พฺรด] น. แมลงผึ้ง. (ส. มธุวฺรต).
ยัฐิมธุกา
หมายถึง[ยัดถิมะทุกา] น. ชะเอมเครือ. (ป. ยฏฺิมธุกา).
มธุรพจน์
หมายถึงน. ถ้อยคำไพเราะ; ผู้มีถ้อยคำไพเราะ. (ส. มธุรวจน).
ขัณฑสกร
หมายถึง[ขันทดสะกอน] (โบ) น. นํ้าตาลกรวด, เครื่องยาไทยอย่างหนึ่งคล้ายนํ้าตาลกรวด, นํ้าตาลชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าเกิดที่ใบบัว, เช่น เมื่อเวลาพุ่มไม้มีดอกออกตระการบานเต็มที่พร้อมฤดู เสาวคนธรสเรณูโรยร่วงลงบนใบอุบล ซึ่งลอยลาดดาดาษอยู่บนหลังน้ำ เมื่อล่วงเวลากาลก็ก่อเกิดโอชะวิเศษหวานเป็นมธุรส มีนามกำหนดเรียกว่า โบกขรมธุ ผู้เรียนรู้ลุในตำราแพทยศาสตร์ ย่อมสืบเสาะแสวงหามาประกอบใช้ในการโอสถ มีนามปรากฏเรียกว่า ขัณฑสกร. (ม. ร่ายยาว จุลพน). (ป. ขณฺฑสกรา; ส.ขณฺฑศรฺกรา).