ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บังอิง, อิง, พิษ,พิษ-, พิศ, ดิง,ดึง, ประแอก, พาด, นม, เบญจกูล
พิง
หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
ประแอก
หมายถึงก. พิง. (ข.).
พาด
หมายถึงก. ก่าย เช่น ขาพาดหมอนข้าง, ทอด เช่น พาดบันได พาดสะพาน, พิง เช่น เอาบันไดพาดไว้ที่กำแพง, วางทาบลง, วางทาบห้อยลง, เช่น ผ้าขาวม้าพาดบ่า พาดผ้าไว้ที่ราว พาดผ้าสังฆาฏิ.
พึ่งพิง
หมายถึงก. พักพิงอาศัย.
บังอิง
หมายถึงน. พนัก. ก. อิง, พิง.
อิง
หมายถึงก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย.
ประอรประเอียง
หมายถึงว. งามกรีดกราย, เคล้าพิงอิงเอียง.
กระดานพิง
หมายถึงน. แผ่นสำหรับรับหมอนพิงหลังเช่นใช้ที่ธรรมาสน์.
พนัก
หมายถึงน. เครื่องสำหรับพักสำหรับพิง เช่น พนักเก้าอี้.
ตะเคียว
หมายถึงน. อาการที่ลูกบาศก์หรือลูกเต๋าเป็นต้นพิงตะแคงไม่ลงหน้าเรียบ.
เศลษ
หมายถึง[สะเหฺลด] น. การติด, การเกาะ, การเกี่ยวข้อง, การพาดพิง; การกอดรัด. (ส.).
เก้าอี้
หมายถึงน. ที่สำหรับนั่ง มีขาและพนักพิง มักยกย้ายไปมาได้ มีหลายชนิด, ถ้ามีรูปยาวใช้นอน เรียกว่า เก้าอี้นอน, ถ้าใช้โยกได้ เรียกว่า เก้าอี้โยก, ลักษณนามว่า ตัว. (จ.).