ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พาณี
พาณ,พาณ-
หมายถึง[พาน, พานนะ-] น. ลูกธนู, ลูกปืน. (ป.; ส. วาณ).
นิพพาน
หมายถึง[นิบพาน] น. ความดับสนิทแห่งกิเลสและกองทุกข์. ก. ดับกิเลสและกองทุกข์, ตาย (ใช้แก่พระอรหันต์). (ป.; ส. นิรฺวาณ), โบราณใช้ว่า นิรพาณ ก็มี. (จารึกสยาม).