ตัวกรองผลการค้นหา
พัทธ,พัทธ-,พัทธ์
หมายถึง[พัดทะ-, พัด] ก. ผูก, ติด, เนื่อง. (ป.).
พัทธยา
หมายถึงน. เรียกลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้นฤดูฝนว่า ลมพัทธยา.
พัทธยากร
หมายถึงน. ค่าภาคหลวง.
พัทธสีมา
หมายถึงน. เขตที่สงฆ์กำหนดผูกขึ้นเพื่อใช้ทำสังฆกรรม มีขนาดพอจุภิกษุที่นั่งห่างกันคืบหนึ่ง ๆ ได้ไม่น้อยกว่า ๒๑ รูป.
หมายถึงน. จำนวนที่หักหรือริบเอาไว้เป็นภาคหลวง.