ผลการค้นหา

ผึ่งแดด* *ผึ่งแดด *ผึ่งแดด*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 96 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ผึ่ง, ผิง

ผึ่ง

หมายถึงก. เอาไว้หรือให้อยู่อย่างเปิดเผย เพื่อให้ได้รับแดด ลม นํ้าค้าง เป็นต้น เช่น ผึ่งแดด ผึ่งลม. ว. ที่กางออก, ที่ผายออก, เช่น อกผายไหล่ผึ่ง; แสดงท่าทางว่าเป็นคนสำคัญหรือใหญ่โต, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ทำผึ่ง นั่งผึ่ง วางผึ่ง.

ผึ่ง

หมายถึงน. ชื่อเครื่องมือสำหรับถากไม้ชนิดหนึ่ง รูปคล้ายจอบ.

แดด

หมายถึงน. แสงที่พุ่งจากดวงอาทิตย์ตรงมายังโลก, แสงตะวัน, แสงตะวันที่สว่างและร้อน.

ลมแดด

หมายถึงว. อาการที่เป็นลมเพราะโดนแดดจัด.

สลบแดด

หมายถึงก. อาการที่ใบไม้ดอกไม้เหี่ยวหรือเฉาเมื่อถูกแดดหรือความร้อน.

อกผายไหล่ผึ่ง

หมายถึงว. สง่า, องอาจ, ผึ่งผาย.

ชำลา

หมายถึงว. ที่ผึ่งแดดยังไม่แห้งสนิท (ใช้แก่ปลา). (ต. ชมฺร ออกเสียงว่า เจมเรียะ ว่า เหี่ยว, ความเหี่ยว).

หมูแผ่น

หมายถึงน. ของกินทำด้วยเนื้อหมูแล่เป็นแผ่นบาง ๆ ปรุงรส ผึ่งแดดให้แห้ง แล้วปิ้งให้สุก.

ตักษณี

หมายถึงน. ผึ่ง, ขวาน. (ส.; ป. ตจฺฉนี).

ไอแดด

หมายถึงน. ความร้อนจากแสงแดดที่เข้ามาถึงในที่ร่ม.

แจ๋

หมายถึงว. จัด (ใช้แก่สีแดงหรือแสงแดด) เช่น แดงแจ๋ แดดแจ๋.

สู้แดดสู้ฝน

หมายถึงก. ทนแดดทนฝน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด