ตัวกรองผลการค้นหา
ปาณ,ปาณ-,ปาณะ
หมายถึง[-นะ] น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณ).
สุภาษิตไทยเกี่ยวกับการเมือง
พิธีราชาภิเษก
คำราชาศัพท์ที่พบในพิธีราชาภิเษก
ปาณก,ปาณก-
หมายถึง[-นะกะ-] น. หนอน, สัตว์มีชีวิต. (ป.).
อุปาณ,อุปาณ-
หมายถึง[อุปานะ-] ว. เปรียบเทียบ เช่น อุปาณวาจา ว่า การกล่าวเปรียบเทียบ. (ปาเลกัว).
ปา
หมายถึงก. ซัดไปด้วยอาการยกแขนขึ้นสูงแล้วเอี้ยวตัว; (ปาก) คำใช้แทนกิริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำประกอบที่ทำให้รู้ว่าเกินกว่าที่คาดคิด, มักใช้ว่า ปาขึ้นไป หรือ ปาเข้าไป, เช่น ค่าโดยสารปาขึ้นไปตั้ง ๑๐ บาท กว่าจะทำงานเสร็จก็ปาเข้าไปตั้ง ๒ ทุ่ม.
ณ
หมายถึง[นะ] บ. ใน, ที่, เป็นคำบ่งเวลาหรือสถานที่ว่า ตรงนั้นตรงนี้, ถ้าใช้นำหน้าสกุล หมายความว่า แห่ง เช่น ณ อยุธยา ณ ระนอง.
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๑๙ นับเป็นพวกอักษรตํ่า ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น คุณ บัณฑิต.
ปาป,ปาป-
หมายถึง[ปาปะ-] น. บาป. (ป., ส.).
ปาร,ปาร-
หมายถึง[ปาระ-] น. ฝั่ง, ฝั่งตรงข้าม; ที่สุด; นิพพาน. (ป., ส.).
วารณ,วารณ-
หมายถึง[วาระนะ-] น. ช้าง. (ป., ส.).
สาณ,สาณ-
หมายถึง[สานะ-] น. ผ้าหยาบ, ผ้าป่าน. (ป.; ส. ศาณ).
กัลยาณ,กัลยาณ-
หมายถึง[กันละยานะ-] ว. งาม, ดี, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น กัลยาณคุณ = คุณอันงาม กัลยาณธรรม = ธรรมอันดี กัลยาณมิตร = มิตรดี. (ป., ส.).
ปาวกะ
หมายถึง[-วะกะ] (แบบ) น. ไฟ. (ป., ส.).
