ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บันเดิน, ผเดิน, บันได, หน่วยคำ, กระได
วน,วน-,วน-
หมายถึง[วะนะ-] น. ป่าไม้, ดง. (ป.; ส. วนสฺ ว่า ป่า; นํ้า).
เทคนิคจำศัพท์ - ตอนที่ 4 : Locative prefixes
คำในภาษาไทยที่อ่านได้สองแบบ
บันได
หมายถึงน. สิ่งที่ทำเป็นขั้น ๆ สำหรับก้าวขึ้นลง, กระได ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงบุคคลหรือสิ่งที่อาศัยใช้ไต่เต้าขึ้นไปสู่ฐานะหรือตำแหน่งที่สูงขึ้นไป.
วน
หมายถึงก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น น้ำวน วนเป็นก้นหอย.
เยาวน,เยาวน-
หมายถึง[-วะนะ-] น. ความหนุ่ม, ความสาว, ความเป็นหนุ่มเป็นสาว. (ส. ยุวนฺ; ป. ยุว ว่า หนุ่ม, สาว).
ภูวน,ภูวน-
หมายถึง[-วะนะ-] น. โลก, แผ่นดิน. (ส., ป. ภุวน).
กัดหางตัวเอง
หมายถึง(สำ) ว. พูดวนไปวนมา.
ลูกบันได
หมายถึงน. ขั้นบันไดชนิดที่ชักขึ้นลงหรือยกไปมาได้, ลูกกระได ก็ว่า.
แม่บันได
หมายถึงน. ไม้ยาว ๒ อันที่ขนาบสำหรับสอดใส่หรือตีลูกบันได, แม่กระได ก็เรียก.
วกวน
หมายถึงก. ลดเลี้ยวไปมา, คดไปคดมา, เช่น ทางเข้าออกวกวน, อ้อมไปอ้อมมา, ย้อนไปย้อนมา, เช่น ให้การวกวน เขียนหนังสือวกวนอ่านไม่เข้าใจ.
แม่กระได
หมายถึงน. แม่บันได.
ลูกกระได
หมายถึงน. ลูกบันได.
เวณุวัน
หมายถึงน. ป่าไผ่. (ส. เวณุวน; ป. เวฬุวน).