ค้นเจอ 151 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา บันเดิน, ผเดิน, บันได, หน่วยคำ, กระได

วน,วน-,วน-

หมายถึง[วะนะ-] น. ป่าไม้, ดง. (ป.; ส. วนสฺ ว่า ป่า; นํ้า).

บันได

หมายถึงน. สิ่งที่ทำเป็นขั้น ๆ สำหรับก้าวขึ้นลง, กระได ก็ว่า, โดยปริยายหมายถึงบุคคลหรือสิ่งที่อาศัยใช้ไต่เต้าขึ้นไปสู่ฐานะหรือตำแหน่งที่สูงขึ้นไป.

วน

หมายถึงก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น น้ำวน วนเป็นก้นหอย.

เยาวน,เยาวน-

หมายถึง[-วะนะ-] น. ความหนุ่ม, ความสาว, ความเป็นหนุ่มเป็นสาว. (ส. ยุวนฺ; ป. ยุว ว่า หนุ่ม, สาว).

ภูวน,ภูวน-

หมายถึง[-วะนะ-] น. โลก, แผ่นดิน. (ส., ป. ภุวน).

กัดหางตัวเอง

หมายถึง(สำ) ว. พูดวนไปวนมา.

ลูกบันได

หมายถึงน. ขั้นบันไดชนิดที่ชักขึ้นลงหรือยกไปมาได้, ลูกกระได ก็ว่า.

แม่บันได

หมายถึงน. ไม้ยาว ๒ อันที่ขนาบสำหรับสอดใส่หรือตีลูกบันได, แม่กระได ก็เรียก.

วกวน

หมายถึงก. ลดเลี้ยวไปมา, คดไปคดมา, เช่น ทางเข้าออกวกวน, อ้อมไปอ้อมมา, ย้อนไปย้อนมา, เช่น ให้การวกวน เขียนหนังสือวกวนอ่านไม่เข้าใจ.

แม่กระได

หมายถึงน. แม่บันได.

ลูกกระได

หมายถึงน. ลูกบันได.

เวณุวัน

หมายถึงน. ป่าไผ่. (ส. เวณุวน; ป. เวฬุวน).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ