ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา วาทกะ, นัก, นาฏดนตรี, หัสดนตรี, หัส,หัส-
วาทกะ
หมายถึง[วาทะกะ] น. ผู้ประโคม, ผู้บรรเลงดนตรี, นักดนตรี. (ส.).
คำไทยที่มักอ่านผิด
นัก
หมายถึงน. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้ เช่น นักเรียน, ผู้ชอบ เช่น นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ, ผู้มีอาชีพในทางนั้น ๆ เช่น นักกฎหมาย นักแสดง นักเขียน. (ข.).
ดนตรี
หมายถึงน. เสียงที่ประกอบกันเป็นทำนองเพลง, เครื่องบรรเลงซึ่งมีเสียงดังทำให้รู้สึกเพลิดเพลิน หรือเกิดอารมณ์รัก โศก หรือรื่นเริง เป็นต้น ได้ตามทำนองเพลง. (ส. ตนฺตฺรินฺ).
หัสดนตรี
หมายถึงน. วงดนตรีสากลซึ่งบรรเลงในงานรื่นเริง.
ดนตรีกรรม
หมายถึง(กฎ) น. งานเกี่ยวกับเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อบรรเลงหรือขับร้องไม่ว่าจะมีทำนองและคำร้องหรือมีทำนองอย่างเดียว และหมายความรวมถึงโน้ตเพลงหรือแผนภูมิเพลงที่ได้แยกและเรียบเรียงเสียงประสานแล้ว.
คนธรรพศาสตร์
หมายถึง[คนทับพะ-] น. วิชาดนตรีและขับร้อง. (ส. คนฺธรฺวเวท ว่า วิชาดนตรี).
วาทิต
หมายถึงน. สังคีต, ดนตรี; ผู้บรรเลงดนตรี. (ป. วาทิต, วาทิตฺต; ส. วาทิต, วาทิตฺร).
วาทิน
หมายถึงน. คนเล่นดนตรี. (ดู วาที).
ร่ายรำ
หมายถึงก. เดินหรือจับระบำไปตามจังหวะดนตรีของละครรำ.
โน้ต,โน้ต,โน้ตเพลง
หมายถึงน. เครื่องหมายกำหนดเสียงดนตรี. (อ. note).
วาทนะ
หมายถึง[วาทะนะ] น. การประโคม, การบรรเลงดนตรี. (ส.).
ประสานเสียง
หมายถึงก. ร้องเพลงหรือเล่นดนตรีเป็นหมู่ให้มีเสียงกลมกลืนกัน.
