ค้นเจอ 1,722 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ทา

ทา

หมายถึงก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ ก็เรียกว่า ฉาบ, ถ้าทาโดยใช้ฝ่ามือทาบลงแล้วเลื่อนไปมา ก็เรียกว่า ลูบ, ถ้าทาโดยละเลงทั่ว ๆ ไป ก็เรียกว่า ไล้, ถ้าทาให้ติดเฉพาะที่ใดที่หนึ่ง ก็เรียกว่า ป้าย หรือ บ้าย.

ทาร,ทาร-

หมายถึง[ทาระ-] (แบบ) น. เมีย เช่น ทารทาน คือ การให้เมียเป็นทาน. (ป., ส.).

ปาก

หมายถึงน. ส่วนหนึ่งของร่างกายคนและสัตว์ อยู่ที่บริเวณใบหน้า มีลักษณะเป็นช่องสำหรับกินอาหารและใช้สำหรับเปล่งเสียงได้ด้วย; โดยปริยายหมายถึงส่วนต่าง ๆ ที่อยู่ในบริเวณปาก เช่น ปากเปื่อย; ขอบช่องแห่งสิ่งต่าง ๆ เช่น ปากหม้อ ปากไห; ต้นทางสำหรับเข้าออก เช่น ปากช่อง ปากตรอก; กลีบดอกกล้วยไม้คล้ายรูปกรวยหรือหลอดที่อยู่ตรงกลางเป็นที่อยู่ของเกสร, กระเป๋า ก็เรียก; ใช้เป็นลักษณนามของสิ่งบางอย่างเช่นแหอวนหรือพยานบุคคล เช่น แหปากหนึ่ง อวน ๒ ปาก พยาน ๓ ปาก. ก. พูด เช่น ดีแต่ปาก.

เลือดทาแผ่นดิน

หมายถึงก. สละชีวิตให้แก่ประเทศชาติ, สละชีวิตเพื่อรักษาแผ่นดิน.

ปากคอ

หมายถึงน. ปาก เช่น ปากคออยู่ไม่สุข.

ขึ้นปาก

หมายถึงก. เจนปาก, คล่องปาก.

ไม่มีวันเสียละ

หมายถึง(ปาก) ว. ไม่มีทางจะเป็นไปได้.

สนิทปาก

หมายถึงว. ไม่รู้สึกกระดากใจหรือตะขิดตะขวงใจ เช่น พูดเท็จได้สนิทปาก พูดคำหยาบโลนได้สนิทปาก, สนิทปากสนิทคอ ก็ว่า.

ลาภปาก

หมายถึงน. ของกินที่มักได้มาโดยไม่คาดคิด.

เพดานปาก

หมายถึงน. ส่วนบนของอุ้งปาก.

คล่องปาก

หมายถึงว. เจนปาก, ขึ้นปาก ก็ว่า.

ไกล่

หมายถึง[ไกฺล่] ก. ทา, ไล้.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ