ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ชวด, ทรวด, ทวี, บุพการี, ผู้บุพการี, เวช,เวช-, สนทรรศ, สันทิส, แปรง, ผอวด, ฟั้น
ทวด
หมายถึงน. พ่อหรือแม่ของ ปู่ ย่า ตา ยาย, ชวด ก็ว่า.
ชวด
หมายถึง(ปาก) น. พ่อหรือแม่ของปู่ ย่า ตา ยาย, ทวด ก็ว่า.
บุพการี
หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน เช่น บิดามารดาเป็นบุพการีของบุตรธิดา. (ป. ปุพฺพการี); (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.
ผู้บุพการี
หมายถึงน. ผู้ที่ทำอุปการะมาก่อน ได้แก่ บิดา มารดา ปู่ ย่า ตา ยาย ทวด; (กฎ) ญาติทางสาโลหิตโดยตรงขึ้นไป ได้แก่ บิดามารดา ปู่ย่า ตายาย ทวด.
ทวดน้อย
หมายถึงน. เรียกคนชั้นน้องของทวดว่า ทวดน้อย.
เชียด
หมายถึง(ปาก) น. พ่อหรือแม่ของทวด, เทียด ก็ว่า.
เทียด
หมายถึง(ปาก) น. พ่อหรือแม่ของทวด, เชียด ก็ว่า.
กระเตาะกระแตะ
หมายถึงว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ, เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง, มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.
เจ็ดชั่วโคตร
หมายถึงน. วงศ์สกุลที่สืบสายโลหิต ซึ่งนับตั้งแต่ตัวเองขึ้นไป ๓ ชั้น คือ ชั้นพ่อ ชั้นปู่ และชั้นทวด กับนับจากตัวเองลงมาอีก ๓ ชั้น คือ ชั้นลูก ชั้นหลาน และชั้นเหลน รวมเป็นเจ็ดชั่วโคตร ไม่นับผู้หญิงรวมด้วย.