ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระจอนหู, กุณฑล, ต่างหู, อุ้มชู, โอบอุ้ม, คุ้น, ตุ้ม, แมลงช้าง, ลูกตุ้ม
ตุ้มหู
หมายถึงน. เครื่องประดับหู, ต่างหู.
กระจอนหู
หมายถึง(ถิ่น) น. ตุ้มหู. (ลัทธิ. ภาค ๑๘ ตอน ๑).
ต่างหู
หมายถึงน. ตุ้มหู.
กุณฑล
หมายถึง[-ทน] น. ตุ้มหู. (ป., ส.).
สร้อยระย้า
หมายถึงน. ชื่อตุ้มหูชนิดหนึ่งที่มีระย้าห้อยลงมา.
ระย้า
หมายถึงน. เครื่องห้อยย้อยเป็นพวงเป็นพู่. ว. ที่ห้อยย้อยลงมา เช่น ตุ้มหูระย้า โคมระย้า.
ก้าน
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อดอก หรือใบ หรือผล กับกิ่งไม้, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ก้านตุ้มหู ก้านไม้ขีด; กระดูกกลางแห่งใบไม้บางอย่าง เช่น มะพร้าว จาก.
ตุ้งติ้ง
หมายถึงน. ตุ้มหูชนิดหนึ่ง มีระย้าห้อย. ว. มีกิริยาท่าทางกระชดกระช้อย, กระตุ้งกระติ้ง หรือ ดุ้งดิ้ง ก็ว่า, อาการที่วัตถุเล็ก ๆ แกว่งไปแกว่งมา, ตุ๊กติ๊ก ก็ว่า.
กระเปาะ
หมายถึงน. รูปนูนกลม, เรียกสิ่งที่มีสัณฐานคล้ายคลึงเช่นนั้นว่า กระเปาะ เช่น กระเปาะไข่ กระเปาะดอกไม้; ฐานที่ฝังเพชรพลอยเป็นหัวแหวนหรือตุ้มหู; เก็จ (ดู เก็จ); (วิทยา) ส่วนของหลอดแก้วที่พองออก จะกลมหรือรีก็ตาม.