ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ดาฬ, ดาษ,ดาษ,ดาษดา, ปาล, ล, บาล, วาล,วาล-, ไลย, กลอน, สันดาป
ดาล
หมายถึงก. เกิดขึ้น, เป็นขึ้น, มีขึ้น. น. พื้น, ฝ่า (ใช้แก่มือหรือเท้า) เช่น ดาลได ว่า ฝ่ามือ ดาลเชิง ว่า ฝ่าเท้า. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
หมายถึงน. กลอนประตูที่ทำด้วยไม้สำหรับขัดบานประตูอย่างประตูโบสถ์ เช่น ลงดาล ลั่นดาล ขัดดาล, เหล็กสำหรับไขดาล มีรูปเป็นมุมฉาก ๒ ทบอย่างคันฉัตรหลังพระพุทธรูป เรียกว่า ลูกดาล, ช่องสำหรับไขดาล เรียกว่า ช่องดาล, (โบ) ใช้ว่า ดาฬ.
ดาฬ
หมายถึง[ดาน] (โบ) น. กลอนประตู. (ดู ดาล ๑).
กำดาล
หมายถึง(กลอน) ก. ดาล เช่น กำเดาะกำดาลทวี. (บวรราชนิพนธ์).
กลอน
หมายถึง[กฺลอน] น. ไม้ขัดประตูหน้าต่าง, ดาล, เครื่องสลักประตูหน้าต่าง; ไม้ที่พาดบนแปสำหรับวางเครื่องมุงหลังคาจากเป็นต้น.
ไลย
หมายถึง[ไล] น. สลัก, ดาล, ลิ่ม.
ลูกดาล
หมายถึงน. เหล็กสำหรับไขดาลประตู มีรูปเป็นมุมฉาก ๒ ทบ.
ไขดาล
หมายถึงก. ทำให้ลูกดาลที่ลงไว้เปิดออก.
ช่องดาล
หมายถึงน. รูสำหรับสอดลูกดาลเข้าไปเขี่ยดาลที่ขัดบานประตู.
ใบดาล
หมายถึงน. บานประตูหรือหน้าต่างที่ใช้ลูกดาล.
กระลู่น์
หมายถึงว. น่าสงสาร เช่น กระลู่น์แลดูดาลแสยง. (สุธน).
ตาฬะ
หมายถึง(แบบ) น. ลูกกุญแจ, กลอนประตู, ลูกดาล. (ป., ส.).