ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา บัญชร, ขี้โครง, ซี่โครง
กรง
หมายถึง[กฺรง] น. สิ่งที่ทำเป็นซี่ ๆ สำหรับขังนกเป็นต้น ตั้งอยู่กับที่หรือยกไปได้; ในบทกลอนใช้หมายความว่า เปล ก็มี เช่น ถนอมในพระกรงทอง. (เห่กล่อม). (เทียบมลายู กุรง; ข. ทฺรุง).
บัญชร
หมายถึง[บันชอน] น. กรง, ซี่กรง; หน้าต่าง. (ป., ส. ปญฺชร).
ซี่
หมายถึงน. คำเรียกของเล็ก ๆ ยาว ๆ ที่เรียงกันเป็นแถวเป็นแนวอย่างฟันหรือลูกกรง, ลักษณนามเรียกของเช่นนั้น เช่น ฟันซี่หนึ่ง ฟัน ๒ ซี่.
ขวง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. กรง เช่น ขวงนก ว่า กรงนก.
กำพู
หมายถึงน. ไม้กลึงสำหรับเป็นที่รวมร้อยซี่ร่ม ซี่ฉัตร หรือ ซี่พุ่ม. (ข. กํพูล ว่า ยอด).
กำ
หมายถึงน. ซี่ล้อรถหรือเกวียน.
ซีอิ๊ว,ซี่อิ้ว
หมายถึงน. เครื่องปรุงรสอย่างน้ำปลา ทำด้วยถั่วเหลือง, น้ำปลาถั่วเหลือง ก็เรียก, อย่างใสเรียกว่า ซีอิ๊วขาว, อย่างข้นเรียกว่า ซีอิ๊วดำ, ถ้าใส่น้ำตาลทรายแดง เรียกว่า ซีอิ๊วหวาน. (จ.).
ฟันเฟือง
หมายถึงน. ล้อหรือวงจักรที่มีซี่โดยรอบ.
ปีกค้างคาว
หมายถึงน. ชื่อร่มผ้าชนิดหนึ่งซี่เป็นเหล็ก.
จั่นหับ
หมายถึงน. กรงดักสัตว์ ด้านหน้ามีประตูปิดเปิดได้.
ลูกกรง
หมายถึงน. สิ่งซึ่งเรียงกันเป็นซี่ ๆ ของกรงหรือที่คุมขัง; สิ่งที่เป็นลูกตั้งสำหรับราวบันไดและสะพานเป็นต้น เช่น ลูกกรงบันได ลูกกรงสะพาน ลูกกรงระเบียง.
ซี่โครง
หมายถึงน. กระดูกโครงอกที่เรียงเป็นซี่ ๆ.