ผลการค้นหา

คนบ่เคียม* *คนบ่เคียม *คนบ่เคียม*
คำในภาษาไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 1,790 รายการ

เคียม

หมายถึง(กลอน) ก. ไหว้, คำนับ, เช่น เคียมคัล, เคี่ยม ก็ว่า; เรียบร้อย, ตรง, เช่น เคียมค่อยมาดลสำนัก จอมจักรนักไทธรรม. (ม. คำหลวง สักบรรพ). (ถิ่น-อีสาน เขี่ยม ว่า ตรง, เรียบร้อย).

หาบมิได้,หาบ่มิได้

หมายถึง[หาบอ-, หาบ่อ-] ว. ไม่มีเลย เช่น คนดีอย่างนี้หาบมิได้, บางทีใช้คร่อมกับคำอื่น เช่น เพชรเม็ดนี้หาตำหนิบ่มิได้.

บ,บ,บ่

หมายถึง[บอ, บ่อ] ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.

หาค่าบ่มิได้,หาค่ามิได้

หมายถึงว. มีค่ามากจนประมาณไม่ได้.

คน

หมายถึงน. มนุษย์.

คน

หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.

หึง

หมายถึง(โบ) ว. นาน เช่น บ่มิหึง คือ ไม่นาน.

ลางเนื้อชอบลางยา

หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.

ฉบบ

หมายถึง[ฉะ-] น. แบบ, เล่มหนังสือ, เรื่อง. (ข. จฺบาบ่).

นรชาติ

หมายถึงน. คน, หมู่คน.

นรากร

หมายถึงน. คน, หมู่คน.

คนเก่าคนแก่

หมายถึงน. ข้าเก่าเต่าเลี้ยง; คนที่มีพื้นเพอยู่ที่ใดที่หนึ่งเป็นเวลานาน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด