ตัวกรองผลการค้นหา
บาน
หมายถึงก. ได้. (ข.).
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ
สำนวนไทย หมวด ก-ฮ (ต่อ 2)
ภาษาบาลี-สันกฤต
ที่มาของสำนวน สุภาษิต คำพังเพย หมวด ก
ก ข
หมายถึง[โบ อ่านว่า กอข้อ] น. พยัญชนะแต่ ก ถึง ฮ.
เนา
หมายถึงก. อยู่. (ข.).
ประแอก
หมายถึงก. พิง. (ข.).
สรวม
หมายถึง[สวม] ก. ขอ. (ข.).
ยม
หมายถึงก. ร้องไห้. (ข.).
บังคัล
หมายถึงก. เฝ้า. (ข.).
ผชุม
หมายถึงก. ประชุม. (ข. ).
เมิล
หมายถึงก. ดู. (ข.).
ชำนรร
หมายถึงก. เหยียบ. (ข.).
สก
หมายถึงน. ผม. (ข. สก่).
หวย ก ข
หมายถึงน. การพนันอย่างหนึ่ง ที่ออกเป็นตัวหนังสือ คือ ใช้พยัญชนะในภาษาไทยตั้งแต่ ก ถึง ฮ เป็นหลัก โดยตัดออกเป็นบางตัว เหลือเพียง ๓๖ ตัว ตัวที่ออกเสียงเหมือนกันจะตั้งชื่อให้ต่างกัน เช่น ข ง่วยโป๊ ฃ เจี่ยมกวย ค หะตั๋ง ฅ เม่งจู ฆ ยิดซัว ทั้งนี้เพราะได้นำวิธีเล่นหวยของจีนมาปรับปรุงใช้, หวย ก็เรียก.
