ผลการค้นหา

ค้นเจอ 21 รายการ

หรือคุณกำลังค้นหา กุม

กุม

หมายถึงก. เอาอุ้งมือปิด ป้อง กัน หรือ จับไว้ เช่น กุมขมับ กุมมือ กุมดาบ; คุม เช่น กุมตัว กุมสติ กุมอำนาจ.

ขมับ

หมายถึง[ขะหฺมับ] น. ส่วนที่อยู่หางคิ้วเหนือกระดูกแก้มทั้ง ๒ ข้าง.

กุมภ,กุมภ-,กุมภ์

หมายถึง[กุมพะ-] น. หม้อ; ชื่อกลุ่มดาวรูปหม้อ เรียกว่า ราศีกุมภ์ เป็นราศีที่ ๑๐ ในจักรราศี. (ป.).

ทัดดอกไม้

หมายถึงน. ส่วนอวัยวะบริเวณระหว่างหูกับขมับ.

กักด่าน

หมายถึงก. กักกุมไว้เพื่อตรวจตรา เช่นตรวจโรคติดต่อ.

จับกุม

หมายถึงก. เกาะกุมตัวไว้ไม่ให้หนี เช่น จับกุมผู้ร้าย, (กฎ) เกาะกุมตัวไว้โดยเจ้าพนักงานผู้มีอำนาจตามกฎหมาย, จับ ก็ว่า.

กระเบญ

หมายถึง(กลอน) ก. กระเบง เช่น กุมกระบอง กระเบญหาญ. (สมุทรโฆษ).

กุมภีล์

หมายถึง[กุมพี] (แบบ) น. จระเข้. (ป. กุมฺภีล; ส. กุมฺภีร).

กระลึง

หมายถึง(โบ) ก. จับ, ถือ, เช่น ชดกรกระลึงกุมแสง. (ลอ).

บีบขมับ

หมายถึงก. เอาไม้คาบเข้าที่ขมับทั้ง ๒ ข้าง แล้วผูกรวบรัดหัวท้ายไม้คาบนั้นเข้าด้วยกัน เป็นวิธีลงโทษในสมัยโบราณแบบหนึ่ง.

กม

หมายถึง(โบ) ก. กุม เช่น เกลือกเจ้าแม่มาคิดคม ครุบคั้นกินกม บไว้บวางตัวตู. (เสือโค).

จรี

หมายถึง[จะ-] (กลอน) น. มีด, หอก, ดาบ, เช่น บัดออกกลางสนามสองรา สองแขงขันหา ก็กุมจรีแกว่งไกว. (สมุทรโฆษ). (ข.).

คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ