ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กุฎ,กุฎา, กรุน, ฮุด, วุด, กุล,กุล,กุล-, อังกุศ, ลุ่น,ลุ่น ๆ, กุฏิ, ด้วน, อังสกุฏ
กุด
หมายถึงก. ตัด ในคำว่า กุดหัว ว่า ตัดหัว. ว. ด้วนสั้นหรือเหี้ยนเข้าไป เช่น ยอดกุด นิ้วกุด หางกุด. (ถิ่น-อีสาน) น. บึง, ลำนํ้าที่ปลายด้วน.
ลิกุจ
หมายถึง[-กุด] น. มะหาด. (ป.).
อังกุศ
หมายถึง[-กุด] น. ขอเหล็กอย่างขอสับช้าง. (ส.; ป. องฺกุส).
กุฎ,กุฎา
หมายถึง[กุด, กุดา] (กลอน) น. ยอด เช่น มัชฌิมากุฎาประมาณ. (สมุทรโฆษ). (ป., ส. กูฏ).
อังสกุฏ
หมายถึง[-กุด] น. จะงอยบ่า.
ลุ่น,ลุ่น ๆ
หมายถึงว. ด้วน, กุด, เช่น ไก่หางลุ่นเพราะถูกถอนขนหางหมด; ห้วน เช่น พูดลุ่น ๆ ไม่น่าฟัง; ควรมีประดับตกแต่ง แต่ไม่มี เช่น ตะพดหัวลุ่น คือ ตะพดไม่ได้เลี่ยมหัว ชกด้วยหมัดลุ่น ๆ คือ ชกด้วยหมัดล้วน ๆ ไม่ได้ใส่นวมเป็นต้น.
กุฏิ
หมายถึง[กุด, กุดติ, กุติ] น. เรือนหรือตึกสำหรับพระภิกษุสามเณรอยู่. (ป., ส.).
หมายถึง[กุด] น. ที่บรรจุศพที่ก่ออิฐถือปูนเป็นหลัง ๆ; เรือนที่ทำให้นกขุนทองนอน. (เทียบทมิฬ กูฏุ ว่า รังนก).
ด้วน
หมายถึงก. กุด, ขาด, สั้นเข้า. ว. เรียกสิ่งที่มีรูปยาว ๆ ที่ตอนปลายขาดหายไป เช่น แขนด้วน ขาด้วน ตาลยอดด้วน, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คลองด้วน แม่นํ้าด้วน.
ขี้ทูด
หมายถึงน. ชื่อโรคเรื้อนชนิดทำให้มือกุดเท้ากุด.
ก้นกุฏิ
หมายถึง[-กุดติ] (ปาก) ว. ที่สนิทเป็นที่ไว้วางใจได้.
ลกุจ
หมายถึง[ละกุด] น. มะหาด. (ส.).