ค้นเจอ 199 รายการ

กาง

หมายถึงก. ถ่างออก เช่น กางขา, คลี่ เช่น กางปีก, เหยียดออกไป เช่น กางแขน, ขึงออกไป เช่น กางใบ กางมุ้ง, แบะออก เช่น กางหนังสือ. ว. ที่ถ่างออก คลี่ออก เหยียดออก ขึงออก หรือ แบะออก เช่น หูกาง ท้องกาง.

กาง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นคาง. (ดู คาง ๒).

ปีก

หมายถึงน. อวัยวะสำหรับบินของนกหรือแมลงเป็นต้น, อวัยวะเช่นนั้นของสัตว์บางชนิด แต่ใช้บินไม่ได้, ส่วนของสิ่งต่าง ๆ ที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น ปีกตะไล ปีกเครื่องบิน; โดยปริยายหมายถึงต้นแขนทั้ง ๒ ข้างในบางลักษณะ เช่น เข้าปีก ตีปีก พยุงปีก หิ้วปีก; ข้าง เช่น ปีกซ้าย ปีกขวา.

เปิดปีก

หมายถึงก. เลื่อยเปิดข้างไม้ซุงแผ่นแรกของทั้ง ๔ ด้านให้เป็นสี่เหลี่ยม.

กางเกี่ยง

หมายถึงดู กางเกียง.

ปีกตะไล

หมายถึงน. แผ่นไม้ไผ่บาง ๆ ที่ขดปิดหัวท้ายกระบอกตะไลเป็นรูปวงกลม.

ปีกหมวก

หมายถึงน. ส่วนที่ยื่นออกมาโดยรอบของหมวกบางชนิด ดัดขึ้นลงได้.

ปีกไก่

หมายถึงดู เนื้ออ่อน.

ไม้เปิดปีก

หมายถึงน. ซุงที่เลื่อยเปิดปีกแล้วทั้ง ๔ ด้าน.

ขึงพืด

หมายถึงก. จับให้นอนเหยียดยาวกางแขนกางขา.

ใช้ใบ

หมายถึงก. กางใบแล่นเรือ.

สุบรรณ

หมายถึงครุฑ, ผู้มีปีกงาม

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ