ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พิพักพิพ่วน, วิตก,วิตก-, พะวง, อาสูร
กังวล
หมายถึงก. ห่วงใย, มีใจพะวงอยู่. (ข.).
พิพักพิพ่วน
หมายถึงก. กังวล, อักอ่วน, รวนเร, นึกกลับไปกลับมา. ว. อาการที่รู้สึกปั่นป่วนในท้อง, อาการที่รู้สึกกระอักกระอ่วนลังเลใจ.
ทังวล,ทังวี้ทังวล
หมายถึง(กลอน) ก. กังวล, ห่วงใย, เช่น เป็นทังวี้ทังวลวุ่นวาย. (คาวี).
วิตก,วิตก-
หมายถึง[วิตกกะ-, วิ-ตก-] ก. เป็นทุกข์, ร้อนใจ, กังวล, เช่น วิตกว่าจะเกิดสงคราม, มักใช้เข้าคู่กับคำกังวล เป็น วิตกกังวล เช่น อย่าวิตกกังวลไปนักเลยพรุ่งนี้สถานการณ์คงจะดีขึ้น. น. ความตรึก, ความตริ, ความคิด. (ป. วิตกฺก; ส. วิตรฺก ว่า ลังเลใจ).
พะวง
หมายถึงก. กังวล, ห่วงใย.
อาสูร
หมายถึง[-สูน] (โบ) ก. สงสาร เช่น อาสูรสองหลานเอย ย่อมเสวยเคยข้าวสาลี. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์ กลบทเก่า); เอ็นดู; กังวล. (ข. อาสูร ว่า สงสาร, น่าอนาถ).
เป็นห่วง
หมายถึงก. กังวลถึง.
มัวพะวง
หมายถึงว. มัวเป็นห่วงกังวล.
เดือดร้อน
หมายถึงก. เป็นทุกข์กังวลไม่เป็นสุข.
ใจไม่ดี
หมายถึงว. ใจเสียเพราะกลัวหรือวิตกกังวล.
ห่วงใย
หมายถึงก. มีใจพะวงอยู่, มีทุกข์กังวลอยู่.
มุ่นหมก
หมายถึงก. กังวลรักใคร่อยู่, ลุ่มหลงอยู่, หมกมุ่น ก็ว่า.