ค้นเจอ 70 รายการ

กระแส

หมายถึงน. นํ้าหรือลมเป็นต้นที่ไหลหรือพัดเรื่อยเป็นแนวเป็นทางไปไม่ขาดสาย เช่น กระแสนํ้า กระแสลม, โดยปริยายหมายถึงอาการเช่นนั้น; เส้น, สาย, แนว, ทาง, เช่น กระแสความ กระแสความคิด; เส้นวัดที่ดินทำด้วยหวายหรือเหล็กเป็นต้น เรียกว่า เส้นกระแส. (เทียบ ข. แขฺส = เชือก).

โสต-

หมายถึง[โสตะ-] น. กระแส, สายนํ้า. (ป.; ส. โสฺรตสฺ).

แขสร์

หมายถึง[ขะแส] น. กระแส; เส้นเชือก. (ข.).

น้ำชน

หมายถึงน. ลักษณะที่กระแสนํ้าขึ้นกับนํ้าลงหรือนํ้าจืดกับนํ้าเค็มมาบรรจบกัน.

นทีรัย

หมายถึงน. กระแสนํ้า. (ส.).

อัดแบตเตอรี่

หมายถึงก. ประจุกระแสไฟฟ้าเข้าในแบตเตอรี่.

ชลธารก

หมายถึงน. สายนํ้า, กระแสนํ้า.

แอมแปร์

หมายถึงน. หน่วยวัดกระแสไฟฟ้า กระแสไฟฟ้า ๑ แอมแปร์ คือ กระแสไฟฟ้าที่มีอัตราการเคลื่อนที่ของอิเล็กตรอนได้วินาทีละประมาณ ๖ ๑๐๑๘ อิเล็กตรอน. (อ. ampere).

ตุ๊บป่อง

หมายถึงว. อาการที่ของลอยกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงไปตามกระแสนํ้า.

สายน้ำ

หมายถึงน. กระแสนํ้าที่ไหลเห็นเป็นสายยาวไป เช่น เรือล่องลอยไปตามสายน้ำ.

ตัวนำ

หมายถึง(ฟิสิกส์) น. สารที่กระแสไฟฟ้าหรือความร้อนผ่านไปได้ง่าย.

แผงไฟ

หมายถึงน. แผงที่รวมสายไฟสำหรับควบคุมกระแสไฟ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ