ตัวกรองผลการค้นหา
ขี้ไถ
หมายถึงดู มูล ๓.
คันไถ
หมายถึงน. เครื่องมือทำไร่ทำนาชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันชัก หางยาม ผาล หัวหมู ใช้ควายหรือวัวเป็นต้น ลากไปเพื่อกลับดิน, ไถ ก็ว่า.
งอนไถ
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฆา มี ๕ ดวง, ดาวงูผู้ ดาวโคมูตร ดาววานร ดาวมฆะ หรือ ดาวมาฆะ ก็เรียก.
ไถง
หมายถึง[ถะไหฺง] น. ตะวัน; วัน. (ข. ไถฺง).
ไถแปร
หมายถึงก. ไถขวางรอยที่ไถจากครั้งแรก.
ไถล
หมายถึง[ถะไหฺล] ก. ลื่นไปไม่ตรงทาง. ว. เชือนแช, ไม่ตรงไปตรงมา.
ถลากไถล
หมายถึงว. ไม่ตรงไปตรงมา, ไม่อยู่กับร่องกับรอย, (ใช้แก่กริยาพูด).
ถูไถ
หมายถึงก. แก้ข้อขัดข้องพอให้ลุล่วงไปได้ เช่น พอถูไถไปได้, ยังใช้ได้ก็ทนใช้ไป เช่น ยังใช้ถูไถไปได้ ใช้ถูไถมานาน.
ไถ่ถอน
หมายถึง(กฎ) ก. ชำระหนี้เพื่อปลดเปลื้องพันธะในทรัพย์สินที่จำนองไว้ให้หลุดจากการเป็นประกัน.
ไถ่ถาม
หมายถึงก. ถาม, สอบถาม, ไต่ถาม หรือ ถามไถ่ ก็ว่า.
ไถย,ไถย-
หมายถึง[ไถยะ-] น. ความเป็นขโมย เช่น ไถยจิต. (ป. เถยฺย).
มูลไถ
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่งตัวขนาดนกกระจาบฝน โตกว่านิดหน่อย เรียกสามัญว่า นกขี้ไถ. (พจน. ๒๔๙๓).