ตัวกรองผลการค้นหา
บานตะเกียง,บานตะโก้,บานตะไท,บานเบอะ,บานเบิก,บานเบียง,บานแบะ
หมายถึง(ปาก) ว. มากมาย.
แบะ
หมายถึงก. แบออก เช่น แบะหนังสือ, ทำให้อ้า เช่น แบะทุเรียน. ว. อ้า, ที่เปิดกว้างออกไป, เช่น ถูกฟันหัวแบะ; มีลักษณะกางออกหรือถ่างออก เช่น ล้อแบะ.
แบะท่า
หมายถึงก. ทำท่าเปิดโอกาสให้, ให้ท่า.
แบะอก
หมายถึงก. เปิดอกเสื้อแสดงท่าว่าเป็นนักเลงหรือไม่สุภาพ. ว. เรียกลักษณะการใส่เสื้อไม่กลัดกระดุมว่า ใส่เสื้อแบะอก.
แบะปาก
หมายถึงก. แสยะปากทำอาการรังเกียจเป็นต้น.
ปากแบะ
หมายถึงน. ปากที่มีริมฝีปากล่างยื่นห้อยออกมามาก.
กระแบะ,กระแบะ,กระแบะมือ
หมายถึงน. ขนาดเท่าฝ่ามือ.
กระแบะ
หมายถึงน. แผ่น, ชิ้น, ส่วน, กระแบ่ ก็ว่า.
คอแบะ
หมายถึงน. ปกเสื้อชนิดที่มีสาบตอนบนแบะออก ส่วนที่แบะออกและส่วนที่เป็นปกจะเป็นแบบใดก็ได้.
แบะแฉะ
หมายถึงว. อาการที่นั่งเฉื่อยชาอยู่นาน ๆ, เฉื่อยชา, แฉะแบะ ก็ว่า.
แฉะแบะ
หมายถึงว. อาการที่นั่งเฉื่อยชาอยู่นาน ๆ, เฉื่อยชา, แบะแฉะ ก็ว่า.