ตัวกรองผลการค้นหา
เทวทูต
หมายถึงน. ชื่อคติแห่งธรรมดา ๓ ประการ คือ ชรา พยาธิ มรณะ.
เทวนาครี
หมายถึง[เทวะนาคะรี] น. อักษรที่ใช้สำหรับเขียนภาษาสันสกฤต.
เทวศ
หมายถึง[ทะเวด] น. เทวษ.
เทวสุคนธ์
หมายถึงน. กลิ่นหอม ๒ อย่าง คือ กลิ่นที่เกิดจากรากบุนนาคและรากมะซาง.
เทวารัณย์
หมายถึงน. สวนสวรรค์. (ส.).
บัตรเทวดา
หมายถึงน. เรียกสิ่งที่ประกอบด้วยก้านกล้วย ๔ ก้านตั้งเป็นเสาทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมเรียวตรงขึ้นไปแล้วรวบยอดปักแผ่นรูปเทวดาที่จะสังเวย ระหว่างร่วมในเสาทำกระบะกาบกล้วยเรียงขึ้นไปเป็นชั้น ๆ สำหรับวางเครื่องสังเวยเทวดา, เรียกสั้น ๆ ว่า บัตร ก็มี.
เทวดายืนแท่น
หมายถึงน. เรียกรูปเทวดาที่วาดหรือปั้นในท่ายืนอยู่บนแท่นว่า เทวดายืนแท่น.
เทวนะ
หมายถึง[เทวะ-] (แบบ) น. การเล่น, การเล่นสกา, การกรีฑา. (ป., ส.).
เทวระ
หมายถึง[เทวะ-] (แบบ) น. พี่ผัว, น้องผัว. (ป.).
เทวสถาน
หมายถึงน. สถานที่ซึ่งถือว่าเป็นที่ประทับหรือสิงสถิตของเทพเจ้าหรือเทวดา, ที่ประดิษฐานเทวรูป.
เทวอ
หมายถึง[ทะเวอ] ก. ทำ, กระทำ. (ข. เธฺวอ).
เทวัน
หมายถึงน. พี่เขย, น้องเขย. (ส.).