ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ปหาร, นักรบ, พล,พล-, พลานึก, กองทัพ, ถเมิน, โยธิน, แรงงาน, ประหาร, โยธ-
ละหาร
หมายถึงน. ห้วงน้ำ. (เทียบมลายู ว่า lahar).
คำราชาศัพท์ - คําราชาศัพท์ หมวดอาหาร
เทศนาโวหาร
หมายถึงน. สำนวนเขียนที่เป็นไปในลักษณะการเทศนาของพระ.
ปหาร
หมายถึง[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).
ผัสสาหาร
หมายถึงน. อาหารคือผัสสะ หมายเอาการประจวบกันแห่งอายตนะภายใน อายตนะภายนอก และวิญญาณ เป็นปัจจัยแห่งเจตสิกอันจะพึงเกิดโดยวิถีมีเวทนาเป็นต้น เป็นประการหนึ่งในอาหารทั้ง ๔ (อีก ๓ อย่าง คือ กวลิงการาหาร อาหารคือคำข้าว ๑ มโนสัญเจตนาหาร อาหารคือมโนสัญเจตนา ๑ และวิญญาณาหาร อาหารคือวิญญาณ ๑). (ป.).
ขึ้นทะเบียนทหาร
หมายถึงก. แสดงตนเพื่อลงบัญชีทหารกองเกินเมื่อมีอายุย่างเข้า ๑๘ ปี, ผู้ที่ได้ลงบัญชีทหารกองเกินแล้ว ถือว่าเป็นทหารกองเกิน.
คนหาร
หมายถึงคนที่จะร่วมติดคุกไปด้วยกัน ในการโพสต์เรื่องราวสุ่มเสี่ยงว่าจะผิดกฎหมาย
ธัญญาหาร
หมายถึงน. อาหารคือข้าว. (ป.).
ปฏิภาณโวหาร
หมายถึง[ปะติพานนะ-, ปะติพาน-] น. การกล่าวเหมาะด้วยเหตุผลในทันที.
ประกอบอาหาร
หมายถึงก. ทำหรือปรุงแต่งอาหารต่าง ๆ.
วรมหาวิหาร
หมายถึง[วอระ-] น. เรียกพระอารามหลวงชั้นเอกชนิดตํ่าสุดว่า ชั้นเอกชนิดวรมหาวิหาร เช่น วัดพระศรีมหาธาตุ วัดพระธาตุพนม, เรียกพระอารามหลวงชั้นโทชนิดหนึ่ง มีฐานะตํ่ากว่าชนิดราชวรวิหาร ว่า ชั้นโทชนิดวรมหาวิหาร เช่น วัดจักรวรรดิ วัดระฆัง.
สังหาร
หมายถึง[-หาน] ก. ฆ่า, ผลาญชีวิต. (ส.).
สัมประหาร
หมายถึงน. การสู้รบกัน, การต่อสู้กัน. (ส. สมฺปฺรหาร; ป. สมฺปหาร).