ตัวกรองผลการค้นหา
วัวสันหลังหวะ
หมายถึงน. คนที่มีความผิดติดตัวทำให้คอยหวาดระแวง, วัวสันหลังขาด ก็ว่า.
คำราชาศัพท์ หมวด อวัยวะภายในร่างกาย
วิรวะ,วิราวะ
หมายถึง[วิระ-] น. การร้อง, การเปล่งเสียง, การตะโกน; เสียงเกรียวกราว, เสียงเรียกร้อง. (ป., ส.).
สวะ
หมายถึง[สะหฺวะ] (กลอน) ก. สละ เช่น สวะบาปแสวงบุญบท ที่แล้ว. (ยวนพ่าย).
ยวะ,ยวา
หมายถึง[ยะวะ, ยะวา] น. ข้าว, ข้าวเหนียว. (ป., ส. ยว ว่า ข้าวบาร์เลย์ เมล็ดคล้ายลูกเดือย).
ยัวะ
หมายถึง(ปาก) ก. เดือดดาล เช่น ชักยัวะแล้วนะ. ว. ที่ทำให้ผู้พบเห็นเกิดความรุ่มร้อนใจ เช่น แต่งตัวยัวะ รูปร่างยัวะ.
ลวะ
หมายถึงน. การตัด, การเกี่ยว; ส่วนที่ตัดออก, ท่อน, ชิ้น; หยาดนํ้า. (ป., ส.).
หวะ
หมายถึงว. เป็นแผลลึก เช่น ถูกฟันหลังหวะ.
เหวอะ,เหวอะหวะ
หมายถึง[เหฺวอะหฺวะ] ว. กว้างใหญ่และลึก (ใช้แก่แผล).
แหวะ
หมายถึง[แหฺวะ] ก. เอาสิ่งที่มีคมกรีดให้เป็นช่องตามที่ต้องการ เช่น แหวะท้องปลา; อาการที่เด็กเล็ก ๆ สำรอกอาหารหรือยาออกมา. น. อาหารหรือยาที่ล้นกระเพาะเด็กเล็ก ๆ ออกมาทางปาก.
อานุภาพ,อานุภาวะ
หมายถึงน. อำนาจ, ฤทธิ์เดช, ความยิ่งใหญ่. (ป., ส.).
พัวะ
หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้น.
ภว,ภว-,ภวะ
หมายถึง[พะวะ-] น. ความเกิด, ความมี, ความเป็น; ภพ. (ป., ส.).
