ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ชิยา, ทยา, ย่าหยา, เยา, ชยา, ทายา, ปั้นหยา, ปัจจัย, ยา
ศิลปวิทยา
หมายถึงน. ศิลปะและวิชาการ.
คำราชาศัพท์ หมวดกริยา
คำกริยา
สกรรมกริยา
หมายถึง[สะกำกฺริยา, สะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่มีกรรมหรือผู้ถูกกระทำมารับ เช่น ดื่มน้ำ เตะฟุตบอล.
สนธยา
หมายถึง[สนทะ-] น. เวลาโพล้เพล้พลบคํ่า, บางทีใช้ว่า ยํ่าสนธยา; ช่วงเวลาที่ต่อระหว่างกลางวันกับกลางคืน คือเวลาที่พระอาทิตย์ขึ้นหรือพระอาทิตย์ตก. (ส.).
สัมมาจริยา
หมายถึงน. การประพฤติชอบ. (ป.).
ย่าหยา
หมายถึง[-หฺยา] น. เรียกหญิงลูกครึ่งจีนกับมลายูที่เกิดในมลายูและอินโดนีเซียว่า ย่าหยา, คู่กับ บ้าบ๋า.
เยา
หมายถึงน. อาการที่ทองไม่แล่นติดต่อกันโดยตลอดในการหล่อ.
รังสีวิทยา
หมายถึงน. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยรังสีเอกซ์และกัมมันตภาพรังสี รวมทั้งการใช้รังสีวิเคราะห์และรักษาโรค. (อ. radiology).
ฤษยา
หมายถึง[ริดสะหฺยา] (โบ) น. ริษยา.
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
หยักเหยา
หมายถึง[หฺยักเหฺยา] ก. จู้จี้, รบกวน.
อกรรมกริยา
หมายถึง[อะกำกฺริยา, อะกำกะริยา] (ไว) น. กริยาที่ไม่ต้องมีกรรมรับ เช่น ยืน เดิน นั่ง นอน. (ส.).
น้ำพระพิพัฒน์สัตยา
หมายถึงน. นํ้าที่ดื่มในเวลาถวายสัตย์ต่อพระเจ้าแผ่นดิน.
