ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สบง, สมณบริขาร, อัฐบริขาร, บริขาร, ผ้าไตร, ตรีจีวร, ลบอง, จีวร,จีวร-, ไตรจีวร, บง
สะแบง
หมายถึงดู กราด ๔.
ระเบง
หมายถึงก. ตี เช่น ระเบงฆ้องกลอง.
บง
หมายถึง(โบ) ก. บ่ง, ชี้, ระบุ, เช่น แถลงปางแสดงดิพรเกื้อ บุญบง บาปนา. (ยวนพ่าย).
ตะแบง
หมายถึงว. อาการที่พูดหรือเถียงเฉไฉหรือดันไปข้าง ๆ คู ๆ.
หมายถึงก. คล้อง, ห่ม, เช่น บงบ่าเฉวียง. (ม. คำหลวง จุลพน). (ข. บงกอ ว่า คล้องคอ).
บัดบง
หมายถึงก. สูญหาย. (ข. บาต่ ว่า หาย, บง่ ว่า เสียไป).
หมายถึงก. สะพาย, ตระแบง ก็ว่า.
กระเบง
หมายถึง(กลอน) ก. เบ่ง เช่น ระด่าวตึงกระเบงแขน. (อนิรุทธ์); ตะเบ็ง, กระเบญ ก็ใช้.
หมายถึงน. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa tulda Roxb. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลำหนา ใช้จักตอก.
เลบง
หมายถึง[ละเบง] (กลอน) ก. แต่ง, ประพันธ์. (ข. เลฺบง ว่า การเล่น).
วิ่งระแบง
หมายถึงก. วิ่งเล่น. (ข. ละแบง ว่า การเล่น).