ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ทันติน,ทันตี, นาคี, รท,รทนะ, เอราวัณ, ไอราพต, กรี, ช้าง, วารณ,วารณ-, ไอยรา, มาตงค์, มาตังคะ, กาฬาวก
ไล่ช้าง
หมายถึงน. เรียกฝนเม็ดใหญ่ที่ตกลงมาซู่ใหญ่เพียงครู่เดียวแล้วหยุดว่า ฝนไล่ช้าง, ฝนซู่ ก็เรียก.
คำไวพจน์: ช้าง - คำไวพจน์ของ ช้าง พร้อมตัวอย่างการนำไปใช้
ศีรษะช้าง
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์หัสตะ มี ๕ ดวง, ดาวศอกคู้ ดาวหัสตะ หรือ ดาวหัฏฐะ ก็เรียก.
หญ้างวงช้าง
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Heliotropium indicum R. Br. ในวงศ์ Boraginaceae ดอกสีม่วงอ่อนออกเป็นช่อลักษณะคล้ายงวงช้าง, แพว ก็เรียก.
หนอกช้าง
หมายถึง[หฺนอก-] (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) น. ผักชีล้อม. (ดู ชีล้อม).
หางช้าง
หมายถึงน. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Belamcanda chinensis DC. ในวงศ์ Iridaceae ใบเป็นแผ่นคล้ายพัดด้ามจิ้วหรือขนปลายหางช้าง, ว่านหางช้าง ก็เรียก, อีสานและพายัพเรียก ว่านมีดยับ. (๒) ข้าวฟ่างหางช้าง. (ดู ข้าวฟ่าง).
เห็นช้างเท่าหมู
หมายถึง(สำ) ก. เห็นฝ่ายตรงข้ามซึ่งแม้จะตัวใหญ่กว่าหรือมีอำนาจมากกว่าไม่น่าเกรงขามในเวลาที่โกรธมากจนลืมตัว.
ทางช้างเผือก
หมายถึงน. แสงกลุ่มดาวซึ่งแผ่เห็นสว่างเป็นพืดในท้องฟ้า.
นเรศวร์ชนช้าง
หมายถึง[นะเรด-] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ปลงช้าง
หมายถึงก. ปลดเปลื้องของหนักบนหลังช้างแล้วปล่อยให้พัก.
ผัดช้าง
หมายถึงก. ล่อให้ช้างไล่.
ฟันช้าง
หมายถึงดู งาช้าง ๒.
กล้วยงวงช้าง
หมายถึงดู ร้อยหวี.