ค้นเจอ 177 รายการ

วัณโรค

หมายถึงน. โรคชนิดหนึ่งเกิดที่ปอดเป็นต้น ทำให้ร่างกายทรุดโทรมเสื่อมไปตามลำดับ, โบราณเรียกวัณโรคปอดว่า ฝีในท้อง.

วาฬมิค

หมายถึงน. พาฬมฤค, สัตว์ร้าย. (ป.).

เวค

หมายถึงน. ความเร็ว. (ป., ส.).

สถลบถ,สถลมารค

หมายถึงน. ทางบก เช่น กระบวนพยุหยาตราทางสถลมารค. (ส.).

สัญโยค

หมายถึงน. สังโยค. (ป.).

สิทธิโชค

หมายถึงน. ฤกษ์ยามที่จะนำความสำเร็จมาให้.

ยุค

หมายถึงน. คู่, ทั้งสอง. (ป., ส.).

รังแค

หมายถึงน. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ ขี้ลม ก็ว่า.

ราชโยค

หมายถึงน. ดวงชาตาเวลาเกิดของคนที่ชี้ว่าจะได้เป็นพระเจ้าแผ่นดิน. (ส.).

อนุประโยค

หมายถึงน. ประโยคเล็กที่ทำหน้าที่แต่งมุขยประโยคให้ได้ความดีขึ้น แบ่งเป็น ๓ ชนิด คือ นามานุประโยค คุณานุประโยค และวิเศษณานุประโยค.

อนุโยค

หมายถึงก. ซักถาม, ซักไซ้. ว. เรียกคำที่ผู้ถูกถามย้อนถามผู้ถามว่า คำอนุโยค. (ป., ส.).

อุปโภค

หมายถึง[อุปะโพก, อุบปะโพก] ก. เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์, คู่กับ บริโภค. ว. ที่เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ในคำว่า เครื่องอุปโภค. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ