ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เขย, กรรมขัย, ขษัย, ขัย, ขย,ขย-
ลูกเขย
หมายถึงน. ชายซึ่งเป็นผัวของลูกสาว.
เขย
หมายถึงน. ชายที่มาแต่งงานกับญาติผู้หญิง, ผัวของญาติ, เช่น ถ้าเป็นผัวของลูกสาว เรียก ลูกเขย ถ้าเป็นผัวของป้า เรียก ลุงเขย.
ไข่ลูกเขย
หมายถึงน. อาหารของคาวทำด้วยไข่ต้มทั้งลูก ปอกเปลือกแล้วทอดนํ้ามัน เคล้ากับนํ้าตาลนํ้าปลาที่เคี่ยวจนงวด, (โบ) ไข่ญี่ปุ่น.
อสงไขย
หมายถึง[อะสงไข] ว. มากจนนับไม่ถ้วน. น. ชื่อมาตรานับจำนวนใหญ่ที่สุด คือ โกฏิยกกำลัง ๒๐. (ป. อสงฺเขยฺย; ส. อสํขฺย).