ค้นเจอ 133 รายการ

วธุกา

หมายถึงน. ลูกสะใภ้. (ป.).

วาลิกา,วาลุกา

หมายถึงน. กรวด, ทราย. (ป., ส.).

โศกา

หมายถึงก. ร้องไห้ เช่น รู้ว่าผิดแล้วก็แก้ตัวใหม่ อย่ามัวแต่นั่งโศกาอยู่เลย.

สงกา

หมายถึงน. ความสงสัย. (ป. สงฺกา; ส. ศงฺกา).

สมอเกา

หมายถึงก. อาการที่สมอหลุดจากพื้นที่ทอดไว้ แล้วครูดไปตามพื้นท้องน้ำด้วยแรงลมและกระแสน้ำ.

สีกา

หมายถึง(ปาก) น. คำที่บรรพชิตเรียกคฤหัสถ์ผู้หญิง, คู่กับ ประสก. (ตัดมาจาก อุบาสิกา).

มุทรา,มุทริกา

หมายถึง[มุดทฺรา, มุดทฺริ-] น. มุททา. (ส. มุทฺรา, มุทฺริกา; ป. มุทฺทา).

ยามเกา

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ปุนัพสุ มี ๓ ดวง, ดาวตาเรือชัย ดาวหัวสำเภา ดาวสะเภา ดาวสำเภาทอง หรือ ดาวปุนัพพสู ก็เรียก.

เยภุยสิกา

หมายถึงน. ความเห็นข้างมาก. (ป. เยภุยฺยสิกา).

ระกา

หมายถึงน. ชื่อปีที่ ๑๐ ของรอบปีนักษัตร มีไก่เป็นเครื่องหมาย.

ลัฐิ,ลฐิกา

หมายถึง[ลัดถิ, ลัดถิกา] น. ไม้เท้า, ไม้ถือ; ลำต้น, หน่อ; ต้นตาล. (ป. ลฏฺิ, ลฏฺิกา).

ลูตา,ลูติกา

หมายถึงน. แมงมุม. (ป., ส.).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ