คำในภาษาไทย
แสยะ
หมายถึง[สะแหฺยะ] ก. อาการของปากที่แบะออก แสดงให้รู้ว่า เกลียด เกลียดกลัว เยาะเย้ย หรือ ดูแคลน.
หมายถึง[สะแหฺยะ] ก. อาการของปากที่แบะออก แสดงให้รู้ว่า เกลียด เกลียดกลัว เยาะเย้ย หรือ ดูแคลน.
ยิ้มแสยะ เกียรติมุข แบะปาก แวน แวนดา แวววิเชียร แส แสงสว่าง แสตมป์ แสนยานุภาพ แสนเข็น แสนเสนาะ
หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?
ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ